Onze club kan niet zonder vrijwilligers. Ook dit seizoen zullen er verschillende mensen voor even op de voorgrond treden, zodat we hen beter leren kennen.  Deze keer zijn het er maar liefst twee: Cor Vlaar (78) en Nico Conijn (65). (Een voorwaarde van Cor om te verschijnen was dat Nico er ook in zou komen. “Nico is veel te bescheiden, die doet dat niet als je hem alleen vraagt, vind ie niks.”)

Na een gesprek van ruim twee uur besluit ik het interview zelf maar af te ronden. Als het aan Cor ligt, kunnen we nog wel een paar dagen over DESS praten, maar zijn volgende bezoek zit inmiddels met vrouw Riet in de keuken een potje te ganzenborden.

De anekdotes zijn over tafel gevlogen en tussendoor kreeg Nico ook af en toe de kans wat te zeggen. We beginnen over de groenploeg. Beide mannen zijn daarin behoorlijk actief. “Mwoah, Cor delegeert en wij doen wat”, nuanceert Nico. Om de week op maandag komen ze bij elkaar en doet iedereen z’n vaste klusjes. Theo is de man van het gras, Cees is de kantenmaaier, JP doet de robotmaaier en Nico houdt zich bezig met elektra. Dat laatste is geen toeval. Nico heeft met 3 anderen een eigen zaak gehad: Elektropartners. Inmiddels is hij gestopt met werken, maar z’n kennis is goud waard voor DESS. Bij de eerste grote kantineverbouwing (rond 1998) voetbalde Nico net een paar weken bij DESS, toen hem werd gevraagd of hij kon helpen bij de verbouwing. “Nico Aay had mij tijdens de klaverjasmarathon gevraagd of ik bij de veteranen wilde komen voetballen. Ik kon niet, want ik had 1x in de 3 weken storingsdienst bij m’n werk en ik vind dat je er altijd moet zijn bij een teamsport. Nico Aay vond dat geen probleem en zei dat ik gewoon mee moest komen. Bij die verbouwing vonden ze dat ik wel kon helpen, want er was niemand voor de elektra. Er waren wel spullen, maar niemand die er echt wat mee kon.”
Nico heeft tot en met dit seizoen in de veteranen gevoetbald en ook volgend seizoen komt hij weer trainen. “Het hoogtepunt waren de toernooien in Drempt. Via familie van Ineke Aay kwamen we daar terecht en dat waren mooie weekenden. Toen DESS 75 jaar bestond zijn zij hiernaartoe gekomen. Ze sliepen toen in De Vang en ook dat was weer erg gezellig.”

Voor zijn veteranentijd bij DESS heeft Nico in De Weere gevoetbald bij DWB. “Ik ben daar geboren en via de jeugd ben ik daar in het tweede beland. Tot m’n 25ste heb ik daar gespeeld, daarna nam mijn werk teveel tijd in en ben ik gestopt. Op een gegeven moment woonde ik in Hoogwoud in een vreselijke buurt. Er kwam vaak politie in de straat en mijn vrouw wilde zo snel mogelijk weg daar. We zijn toen in het huisje naast slagerij Dam komen te wonen. Jaren later heb ik het huis van de buurman aan de andere kant gekocht. Dat was niet zo groot, maar ik heb er zelf stukken bijgebouwd aan de zijkant, de achterkant en boven. Ik zou dat niet allemaal zelf doen, maar Claus op den Kelder had alles uitgetekend en overleed toen. De architect die bezig was ging even later failliet, dus daar had ik ook niks meer aan. De vergunning voor die verbouwingen duurde zeker een jaar, maar uiteindelijk is het gelukt en wonen we er nog steeds.”

Het debuut van Cor was al wat eerder. “Ik speelde bij SEW vanaf de junioren. Van 1963 tot 1965 moest ik in dienst, daarna kwam er bij DESS eerst een derde en later een vierde elftal. Veel jongens van SEW en Spartanen die hier woonden, kwamen bij DESS spelen. Bij mij ging dat niet zo makkelijk. SEW wilde eerst nog een transfersom van 10.000 gulden hebben voor hun sterspeler van het vierde, maar uiteindelijk mocht ik toch gratis overstappen naar DESS.”

Jaren later zit Cor in het bestuur (“Ik heb geen verstand van voetbal, maar wel van het terrein en gebouwen.”) en in de groenploeg. Ook is hij een tijdlang begeleider van het derde geweest.

“In het begin van de groenploeg was ik met Nico Broers, Ron de Boer en Jan Kool op maandag gaten aan het dichttrappen op het veld. Daarna even een drankje en dat was het. Later is dat verwaterd. De huidige groenploeg is begonnen met een historische middag/avond hier bij DESS met Theo Bakker, Wiegert Kistemaker en mijn persoontje. Jan Kool was er ook vanaf het begin bij, maar die was er die dag niet. Later kwamen Cees Ravensbergen, Roel op den Kelder, Leo en de dames (Marja Kool en Sonja Klijnsma) erbij. JP en Nico zijn er volgens mij bijgekomen rond het project met de Ledverlichting op het B-veld. Nu vormen Nico, JP en ik een soort driehoek. Wij bedenken de meeste klussen en met z’n allen voeren we het dan uit.”

Waar de meeste mensen bij een voetbalclub de geschiedenis van de club onthouden aan de hand van kampioenschappen of legendarische elftallen, trainers of spelers, weet Cor een heleboel historie op te noemen aan de hand van verbouwingen en projecten. “De eerste keer was toen we verhuisden van de Kerkelaan naar dit complex. Daarna kwam de eerste grote verbouwing van deze kantine rond 1998, waar Nico het al over had. Bij de tweede grote verbouwing, zo’n 10 jaar geleden, heeft Nico weer geholpen. Toen zijn de toiletten en het halletje aan de voorkant, de bestuurskamer, de scheidsrechterskleedkamers, het massagehok en de 2 buitenste kleedkamers erbij gekomen.”

“Het volgende project was het C-Veld in 2015. Voorzitter Johnny Jacobs kwam daar toen mee. Nico deed de elektra en de anderen hakten dan per ongeluk weer een kabel doormidden. Het mooie was dat de jongeren toen ook veel werk verzet hebben. Jongens als Dian Bakker, Niels Kuip, Chris Keesom, Pieter Schuit en nog veel meer. Ze zijn nu de “waterploeg” en beregenen het veld als dat te droog is.”

Cor noemt het zelf niet op, maar het C-Veld is naar hem vernoemd. Hij speelde een grote rol in het ontstaan van dit veldje en in de naam “C-Veld” staan de “C” en de “V” in hoofdletters als verwijzing naar zijn initialen. Wekelijks gebruiken vele kinderen dit veldje tijdens trainingen of juist buiten hun eigen training om. Een hele nuttige toevoeging aan ons complex.

“Het laatste project was de ledverlichting op het B-veld een paar jaar geleden. Nico heeft geen “JA” gezegd toen we hem vroegen, maar hij was er wel bij gelukkig. Zonder Nico’s kennis was dat nooit gelukt.”

Cor: ”Degene die alles heeft uitgezet was……”
Nico: ”Jij…..”
Cor: “Nee jij, dat moet je wel eerlijk zeggen!”

Nico: “De oude verlichting was helemaal af. Lampen en zekeringen gingen heel vaak stuk. Een nieuwe lamp kostte wel 400 euro. Dit is veel goedkoper.”

Ik geef toe dat dit een vrij lang interview is geworden, maar meer dan de helft van de verhalen is nu al weggelaten. De beste verhalen van Cor zullen in een aparte rubriek, verspreid over een aantal nieuwsbrieven verschijnen.

Nico en Cor (met pet).