Om meteen maar met het einde te beginnen: we hebben 4-2 verloren. Er waren echter heel wat zaken die de moeite waard zijn om te vermelden.

Volendam heeft een profclub en een amateurclub. De amateurclub is een hele grote amateurclub. We speelden op veld 5 (van de 8) en kleedden ons om in kleedkamer 22. U heeft nu een beeld. Doordat deze club zo groot is, is er ruimte genoeg voor alle wedstrijden op een zaterdag zou je denken, maar toch moesten we al om 9.00 uur spelen. De laatste wedstrijden startten om 15.30, dus veel andere opties dan om 9.00 beginnen zijn er dan niet. Aangekomen bij Volendam was er al een jongensteam bezig met een warming-up en omdat het zo vroeg was, deden ze dat met de veldverlichting aan, omdat je anders de bal en elkaar niet zo goed zag. Wij losten dat probleem anders op: we gaan om 8.57 uur naar buiten, moeten 3 minuten lopen naar veld 5 (helemaal achterin verstopt op het complex) en hebben daardoor geen tijd voor een warming-up en dus ook geen last van een donker veld.

We hadden te maken met een scheidsrechter die niet zo oud was en ook (nog) niet zo groot. Het zag er dan ook wat knullig uit toen onze grote Inge de scheidsrechter een hand gaf en daarbij naar beneden moest kijken. Later bleek dat er een flink aantal scheidsrechters ziek had afgebeld en dat deze jongen de moeite had genomen om vroeg z’n bed uit te komen voor onze wedstrijd. Ook grote amateurclubs zijn afhankelijk van hun vrijwilligers……

In de rust stonden we met 3-0 achter. Niet dat Volendam nou zo veel beter was, maar bij het afronden hadden ze wat meer geluk en wij kwamen maar moeilijk bij hun doel. In de rust besloten we dat we het iets anders gingen aanpakken en er werd eensgezind gezegd dat we deze wedstrijd met een beetje mazzel en veel inzet heus nog wel konden winnen. Keeper Tess werd vervangen door keeper Tara en we zouden ons eens even goed laten zien na de rust.

Binnen 10 minuten werd Noëlle door 2 mooie combinaties vrij voor de keeper gezet en 2x rondde zij zeer koelbloedig af. Zo kwamen we op 3-2 en werd Volendam toch wat nerveus. Julia ging met de bal het 16-metergebied in, kreeg een zetje en we kregen zowaar een penalty. Op de training schoot Maria alle penalty’s strak in het hoekje, dus dat zou wel goedkomen. Een wedstrijd is echter geen training en de bal ging dan ook niet in het hoekje, maar over het doel. We bleven er in geloven en gingen op jacht naar de gelijkmaker. Tara keepte ondertussen een fantastische 2e helft en had haar beste actie toen een spits op haar afkwam. Ze hield de eerste poging met een knappe reflex, stond weer op en pakte ook de tweede poging van een andere Volendammer. De eerste aanvaller was blijven liggen, want de bal was via Tara in haar gezicht gekomen. De scheidsrechter floot even af en er kwam verzorging. Tot ieders verbazing ging de wedstrijd daarna verder met een penalty voor Volendam. Na afloop vertelde de scheidsrechter mij dat Tara met haar hand (per ongeluk of expres, dat wist hij niet zeker) in het gezicht van de spits had geslagen. Daardoor had ze zo’n pijn in haar gezicht wist hij te vertellen. Zowel Tara, de spits van Volendam als de coach van Volendam vertelden dat het toch echt de bal was die in het gezicht kwam, maar de penalty was inmiddels al benut en we stonden dus 4-2 achter.

Ondanks deze tegenvaller bleven we het proberen, maar scoren lukte niet meer. In de kleedkamer na de wedstrijd overheerste toch de trots van het terugkomen tot 3-2 en de goede 2e helft die we speelden. Volgende week mogen we gelukkig nog iets vroeger spelen en ook nog net iets verder weg. In plaats van 9.00 uur in Volendam is het dan 8.45 in Alkmaar. Dat wordt dus vertrekken om 7.30 of zoals Esmee het zei: ”Dan moet ik nog eerder m’n bed uit dan op een schooldag!”

Jong Holland MO13 – DESS MO13: 4-1

Het vroege opstaan ligt ons duidelijk niet. Na een slap begin stonden we al snel 3-0 achter. Jasmijn maakte er voor rust nog 3-1 van, maar na de rust was het erg moeilijk om een goede aanval op te zetten op het kunstgras en met de harde wind in onze rug. De bal rolde regelmatig richting de keeper die de bal rustig op kon pakken. Bij een zeldzame uitbraak van Jong Holland werd het zelfs nog 4-1. Deze wedstrijd vergeten we snel en gelukkig zijn we voorlopig van de vroege wedstrijden af. Dat belooft wat voor de komende zaterdagen.

Jelle