Op vrijdag 7 juni overleed Marja Kool. Wie kan er beter vertellen wat zij voor DESS gedaan heeft dan zij zelf? In november 2020 is zij geinterviewd voor de rubriek “Onze vrijwilligers” in de nieuwsbrief van DESS. Hierin vertelt zij over haar belevenissen bij onze club:
Onze club kan niet zonder vrijwilligers. Ook dit seizoen zullen er verschillende mensen voor even op de voorgrond treden, zodat we hen beter leren kennen. Deze keer is het de beurt aan: Marja Kool (59).
Inmiddels is het redelijk bekend dat we bij DESS beschikken over een groenploeg. Een groep vrijwilligers die om de week op maandagmiddag de handen uit de mouwen steekt en er daarmee voor zorgt dat het complex er mooi bij ligt. Deze mannen zijn echter nergens zonder koffie en verzorging. Hiervoor zorgen Sonja Klijnsma en Marja. De zussen doen vooral in de kantine behoorlijk wat werk. Van schoonmaken tot allerlei andere klusjes, er is altijd wel wat te doen.
“Een jaar of 5 geleden ging Afra weer aan de gang als kantinebeheerder. Ik ben haar daarbij gaan helpen en dat leidde ertoe dat ik samen met Sonja bij de groenploeg aansloot. We doen het om de club te helpen, maar vooral ook voor de gezelligheid met de mannen. Het koffiedrinken is altijd gezellig.”
Marja’s geschiedenis bij DESS begint al veel eerder dan haar rol in de groenploeg. Het meiden- en damesvoetbal is tegenwoordig niet meer weg te denken bij DESS en bijna iedere club in West-Friesland heeft wel één of meerdere vrouwelijke teams. Dat was wel anders toen Marja bij DESS begon met voetballen. “Ik was een jaar of 12 toen ik door toenmalig voorzitter Hans Vis gevraagd werd om mee te doen in het nieuwe damesteam. Hij heeft toen een heel team bij elkaar gezocht. Samen met o.a. Sonja van Diepen, Diana Kool en Annelies Bakker begon ik met voetballen. We waren in de omgeving één van de weinige vrouwenteams. Voor uitwedstrijden moesten we vaak naar Amsterdam, Beverwijk, Ilpendam en Uitgeest. Medemblik was de dichtstbijzijnde tegenstander. We kregen al snel Dirk Broers als vlagger erbij. Dirk was altijd bij DESS. Wat we nu met de hele groenploeg doen, deed Dirk ongeveer in z’n eentje de hele week door.”
“Na een jaar of 8 hield het team op te bestaan door een gebrek aan leden. Samen met Diana Kool ben ik toen naar HOSV gegaan. We kenden daar niemand, maar wilden graag blijven voetballen. We merkten daar dat HOSV toch geen DESS is. Hoewel het daar aardige mensen waren, hadden we er niet zoveel mee. We bleven toch een beetje de buitenstaanders.”
Nadat ze stopte met voetballen, bleef ze DESS wel volgen. Vooral het eerste elftal werd vaak bekeken. “René (man van Marja en huidig hoofdtrainer van de club) voetbalde al een tijdje in het eerste, hij was 15 bij z’n debuut, en ik ben bijna altijd mee gaan kijken als hij moest voetballen. In het begin was dat nog lastig, omdat we allebei op zondag speelden, maar toen ik stopte ging ik vaak kijken. Later ben ik ook bij onze jongens gaan kijken in de jeugd. Ik ben toen ook vaak achter de bar gaan staan als zij moesten voetballen. Ruben heeft later een tijdje in het eerste gestaan. Rick heeft ook één wedstrijd in het eerste gespeeld. Het was een uitwedstrijd op Texel en ze verloren met 8-0. Het maakte ons nooit zoveel uit wat ze presteerden, als ze het maar naar hun zin hadden.”
