Het seizoen van DESS VR1

De laatste keer dat er iets van dit team in de nieuwsbrief verscheen hadden we met 0-4 van Always Forward. Inmiddels zijn er heel wat overwinningen bij gekomen.

De eerstvolgende wedstrijd wonnen we thuis namelijk met 2-1 van Westfriezen door doelpunten van Iris en Amber en goed voetballen van het hele team. Westfriezen stond een aantal plaatsen hoger dan wij, dus dit was een mooie opsteker richting de wedstrijd tegen koploper Hauwert de week erna. De uitwedstrijd verloren we na een goede eerste helft uiteindelijk kansloos met 7-2.

Deze keer was het spannend tot het laatste moment. Tot 5 minuten voor tijd stonden we met
3-2 voor, maar Hauwert ontsnapte toch nog door twee late doelpunten en wist ons dus met 3-4 te verslaan. Teleurstelling na een wedstrijd die je net aan verlies tegen de koploper (en latere kampioen) is toch wel iets anders dan kansloos verliezen. We waren dus duidelijk gegroeid ten opzichte van het begin van het seizoen.

Na wat weken vrij troffen we Kwiek. Ook Kwiek stond heel wat hoger dan wij. Zij deden lang mee om de eerste plaats, wij hingen lang onderin, maar dat was niet te zien deze wedstrijd. Door doelpunten van Esmee, Iris, Amber en nieuwkomer/terugkomer Anouk wonnen we met 4-2 van deze sterke tegenstander.

De coaches vonden al een tijd dat we beter en beter werden, maar een overwinning tegen een tegenstander die een flink hoger stond was nog niet voorgekomen. Je kan als coaches blijven roepen dat het er wel in zit, maar als het nooit gebeurd gaan je spelers steeds vreemder kijken als je dat zegt. Gelukkig wonnen we nu verdiend van Kwiek en bleken de coaches er gelukkig toch een beetje verstand van te hebben.

De donderdagavond erna regelden we zelf de inhaalwedstrijd tegen Kwiek. Beide teams wilden de eerder afgelaste wedstrijd graag nog spelen, dus gingen we op weg naar Avenhorn. Karlijn reed en kwam tot best dichtbij de parkeerplaats, maar steeds als ze dacht dat ze er bijna was, bleek dat er aan de weg gewerkt werd, er een doodlopende straat was of reden we opeens een rondje in een woonwijk. De lichtmasten waren goed te zien, maar toch kwamen we er niet. Alle andere auto’s waren er al een tijdje, dus het was toch echt mogelijk om er te komen, maar hoe doe je dat?

Uiteindelijk reden we terug naar de grote weg, probeerden het vanaf daar opnieuw en toen bleek het ook voor ons te doen te zijn. Achteraf gezien kunnen we dit de schuld geven van de 7-2 nederlaag. Dat is leuker om de schuld te geven dan toe te geven dat we er moeilijk doorheen kwamen, Kwiek ons keer op keer voorbij liep en ondanks alle inspanningen er veel doelpunten werden gemaakt door Kwiek. We misten een aantal vaste spelers en hadden 4 meiden van de MO17 mee + 3 invallers. Aan hen lag het ook niet, want ze werkten hard en deden wat ze konden, maar in totaal kregen we de tegenstander niet onder controle. Soms is een tegenstander gewoon beter.

De laatste wedstrijd van het seizoen speelden we tegen Zouaven en dat werd meteen de beste wedstrijd van het seizoen. De eerste helft kreeg keeper Angelique maar 3 ballen, maar pakte ze die gelukkig wel allemaal. Aanvallend lieten we mooie combinaties, snelle aanvallen en veel rust aan de bal zien. Invaller Manouk speelde linksvoor een hele goede wedstrijd, maar wist net niet te scoren, invaller Irene lukte dat wel 2x en ook Amber schoot er eentje binnen. De strijd om de topscoorderstitel was nog een gevecht tussen Esmee en Iris. Voor de wedstrijd stond Esmee op 16 en Iris op 15. Amber had er uiteindelijk ook 12 inliggen, maar kwam wel tekort om mee te doen om de eerste plek. Iris had een stevige eindsprint en kroonde zichzelf tot topscoorder door 3x te scoren. Het was haar van harte gegund door Esmee: “Tis m’n voetbalvriendin, die gun ik dat wel.” Heel sportief.

We sloten het seizoen af als achtste en daar waren we tevreden mee. We hebben lang laatste of één na laatste gestaan en uiteindelijk klommen we door goed voetbal en een goede teamspirit nog wat plekken om het seizoen met een goed gevoel af te sluiten.

Volgend seizoen verliezen we Lois (die na een jaartje ongetwijfeld weer terugkeert) en Lieke, maar komen Anouk en Kirsten ons versterken. We gaan er dan weer volop tegenaan. Qua strijd en gezelligheid!