Categorie archieven: Standaard

Onze jongste rekruten hebben een zeer winstgevende septembermaand achter de rug. De reeds genoemde 0-23 tegen HSV werd gevolgd door een 9-1 overwinning tegen West-Frisia en een winst van 5-1 (Spartanen) en 9-5 (Always Forward). Nu thuis tegen Medemblik: we moesten Daan missen.

Onder leiding van de kersverse scheidsrechter Julia, die overigens een uitstekende wedstrijd floot, startten we de wedstrijd. Aanvoerder Fer opent gewoonlijk, direct na het handenschudden, de score en vaak nummer 2 er meteen achteraan. Daarna gaan we voetballen.

Matthijs was net 7 jaar geworden en kreeg, behalve een kaart van z’n team, ook een cadeautje van de keeper van de tegenstander: hij hoefde alleen nog maar uit te halen, en dat deed ie: goal!!!

Djesse opereerde van het midden uit naar voren en gaf menig goede voorzet. Zelf scoorde hij 3 keer. Timo had in de eerste helft weinig te doen, mocht in de 2^e helft spelen en scoorde er 2. Pé nam z’n plek in en was zo aardig om eveneens een cadeautje weg te geven, zodat Medemblik ook een keer kon juichen. Daarna zorgde Pé ervoor dat we de penalty’s wonnen. Die van ons gingen er allemaal in, behalve die van Fer, maar ja, die had er inmiddels al 7 in zitten. Een speciale vermelding is wel op z’n plaats voor de penalty van Joes: strak in de rechterbovenhoek.

Na de douche trakteerde Timo’s vader op wat lekkers.

Zaterdag: Grasshoppers uit.

Onze club kan niet zonder vrijwilligers. Sommigen zie je veel en vaak, anderen doen in stilte of achter de schermen hun werk. In deze rubriek leren we onze vrijwilligers kennen door hem of haar een aantal vragen te stellen. Deze keer is het de beurt aan Vera van Proosdij (27).

Waarschijnlijk zijn er bij DESS een heel aantal mensen die Vera niet (goed) kennen. Toch loopt zij al zo’n 10 jaar bij onze club rond.

“Tot mijn 16^e voetbalde ik bij MOC in Midwoud, het dorp waar ik geboren ben. Ik was erg fanatiek en speelde in twee teams tegelijk. Het ene team was met meiden van mijn leeftijd en ik viel bijna iedere week in bij een ouder team.

Het team waarin ik zat had aan het eind van het seizoen te weinig spelers over en bij DESS hadden ze hetzelfde probleem. Er is toen een combinatieteam gekomen, wat al snel een DESS-team werd. Met ongeveer 6 anderen ben ik vanaf dat moment bij DESS komen voetballen. Die andere 6 zijn inmiddels gestopt en ik speel hier nog steeds met veel plezier. Ik was wel de jongste van het team. Bij MOC was ik nog een jeugdspeler en hier werden we meteen Dames 1.

Vijf jaar geleden werd ik trainer van een meidenteam. Ik heb toen ook mijn trainersdiploma gehaald en heb eerst samen met Denise Baas (1 jaar) en later met Marijke Appel (een jaar of drie) heel wat seizoenen getraind. Dat was leuk om te doen, maar door tijdgebrek ben ik er ruim een jaar geleden mee gestopt. Rond die tijd werd ik gevraagd of ik interesse had om secretaris te worden in het DESS-bestuur. Door Marloes Groot ben ik een tijdje ingewerkt en sinds de laatste jaarvergadering ben ik in het bestuur gestapt.”

Je hoort nu al een hele tijd bij DESS. Welke indruk heb je inmiddels van de club?

Toen ik hier kwam was ik vooral heel fanatiek met voetballen. Omdat ik nog best jong was werd ik door mijn ouders vaak gebracht en gehaald van trainingen. Toen ik zelf een autootje had, kon ik dat zelf regelen. Later werd ik gevraagd om training te geven en zo kom je steeds dieper in de club. Je weet natuurlijk wel dat er van alles en nog wat geregeld moet worden bij een voetbalclub, maar je denkt er niet echt over na wie dat allemaal doet. Ik vind het nu goed om te zien dat er bijvoorbeeld afgelopen zondag 2 damesteams thuis spelen en alles gewoon goed verzorgd is. De kleedkamers kunnen gebruikt worden, het veld is klaargemaakt, er is drinken in de rust, er staan mensen achter de bar.

Sinds ik in het bestuur zit sta ik er veel meer bij stil hoeveel mensen er betrokken zijn bij de club. Er zijn gelukkig veel mensen die iets voor de club willen doen. Voor veel verschillende klussen zijn veel verschillende mensen bezig. Als ik iets zou moeten noemen wat beter kan, zou ik graag zien dat de kantine meer gebruikt word. Dingen zoals de voetbalquiz die binnenkort komt, is iets wat van mij vaker zou mogen. Alleen moeten er dan wel weer mensen zijn die dat gaan organiseren natuurlijk…

Nieuws van de DESS Veteranen 35plus

Dit is een nieuw team dit seizoen. Na afloop van de voetbalweek is na druk netwerken, onderhandelen, appen en leuren een flinke groep spelers bij elkaar gebracht die op zondag met z’n allen de strijd aan gaan. De leeftijd varieert van onder de 30 tot boven de 60. Gemiddeld in ieder geval boven de 35.
De trainingen op woensdagavond worden steevast zeer goed bezocht. Trainden we 3 seizoenen terug nog met 6 man, tegenwoordig zijn het er soms bijna 20! Lekker voetballen, lachen en conditie op doen.

Zondag 29 september stond de eerste wedstrijd op het programma tegen het combinatieteam van ALC en Twisk. Over een weer bekende gezichten en de eerste derby van het seizoen. Op voorhand bleek het nog een klus om van een groep van 29 spelers er 11 op het veld te krijgen. Gelukkig was Jitse bereid om ons te komen versterken waardoor er 2 wissels waren.

Na de aftrap bleek al snel dat de spelers van DESS wat fitter waren en gemiddeld ook wat slanker ;-). De druk stond vol op de ketel bij de tegenstander en met het nodige combinatiespel wist DESS er 3 in te leggen voor de rust. Het heeft de eerste helft alleen maar geregend maar ondanks het slechte weer stond er een flinke supportersschare.
De tweede helft kregen zijn een hele andere pot te zien. De tegenstander had was aanpassingen doorgevoerd en DESS wist daar niet goed op te reageren. Nu stond DESS onder druk en na 20 minuten scoorde Jacob helaas in eigen doel. Daardoor was er nog meer onrust en was het alle hens aan dek. Vlak na de eerste viel ook de tweede voor ALC/Twisk uit een vrije trap. Vervolgens bleven ze aandringen maar wisten we er toch wat beter mee om te gaan. Uiteindelijk maakte we vlak voor tijd de 4-2 waarna de scheidsrechter het mooi geweest vond.

Na de wedstijd waren de ramen van de kantine al snel beslagen door het enorme feest wat er losbarstte. Het bier stond al snel op tafel, Jenny stond spontaan met gebak klaar en ondertussen werd er genoten van een modeshow waar Victoria’s Secret nog wat van kan leren. En dat allemaal voor 12 uur in de ochtend! Wil je dat ook eens meemaken? Zorg dan dat je eerst komende wedstrijd komt kijken.

Doepunten makers: Erik, Arnold, Jacob (ed), Vincent

Hoewel het team grotendeels hetzelfde is gebleven, waren er toch wat veranderingen dit seizoen. Trainer/coach Jolanda heeft een stapje achteruit gedaan, trainer/coach Jelle is nieuw en Jasmijn en Esmee zijn een beetje nieuw. Vorig jaar vielen ze regelmatig in, nu spelen ze elke week in dit team. Gelukkig zijn de overige 13 spelers wel hetzelfde en is Lois als coach nog steeds betrokken bij het team. Ook Barry is weer zeer regelmatig langs de lijn te bewonderen, dus alles is aanwezig om er weer een succes van te maken dit seizoen.

We begonnen onze bekerwedstrijden met een uitwedstrijd tegen DTS. In een opstelling met een paar spelers op een nieuwe positie en een tegenstander waar een aantal behoorlijk grote, sterke meiden rondliepen, konden we toch goed tegenstand bieden aan DTS. Met een 1-0 achterstand gingen we de kleedkamer in. In de tweede helft speelden we met een andere keeper. Tess ging voetballen, maar wie gaat er dan op doel? Toen niemand vrijwillig op doel wilde, werd via het altijd eerlijke “getal onder de 10” besloten wie er zou gaan keepen. Julia bleek de gelukkige en ze hield er nog een aantal moeilijke ballen uit. 5x Was ze kansloos bij de harde schoten van DTS, dus eindigde de wedstrijd in een 6-0 nederlaag. We waren nog een aantal keer dicht bij een doelpunt, maar het doelpunt van Noelle werd (terecht) afgekeurd en Jasmijn had de pech dat haar schoten steeds werden tegengehouden. Voor een eerste wedstrijd werd er echter prima overgespeeld, hebben de meiden aan de nieuwe coach kunnen laten zien wat ze kunnen en gaan we lekker verder met wat we vandaag hebben opgestoken van deze wedstrijd. Bovendien was het hartstikke mooi weer en heel erg gezellig. Wat wil je nog meer!

De tweede wedstrijd begonnen we met koffie/limonade en door Lois gemaakte cake voor alle spelers en hun ouders. Na de gezelligheid en het omkleden hoorden de spelers en de ouders wat we tot nu toe hebben geoefend op de training, in welke opstelling we zouden gaan spelen en wat ons plan voor vandaag was. Tegenstander LSVV was een aardige ploeg met vriendelijke coaches en van ongeveer hetzelfde niveau als wij. Voor de rust kwamen we wel bij hun doel, maar scoren lukte niet. In de rust gaven de meiden zelf al het goede antwoord waarom het niet lukte: we schoten veel te weinig op doel! De oplossing was vrij simpel: vaker schieten.
Esmee had dit goed onthouden en schoot binnen 5 minuten van zo’n 30 meter de bal met een mooie boog over de keeper heen. Maria en Jasmijn waren ook volop bezig met schieten, maar een doelpunt zat er helaas niet in voor deze twee. Julia kreeg het wel voor elkaar. Ze onderschepte de bal, dribbelde richting doel en schoot hem netjes in de hoek. 2-0!
LSVV maakte het nog even spannend door de 2-1 te maken, maar door goed verdedigen met z’n allen wonnen we deze wedstrijd uiteindelijk.

De laatste wedstrijd was tegen KSV. Al om 8.00 uur stonden we klaar om te vertrekken. Dat is natuurlijk veel te vroeg om ook nog aan de wastas te denken. Iets later dan gepland begonnen we aan de wedstrijd. Na 5 minuten stonden we al 2-0 achter, maar Julia maakte er voor rust nog 2-1 van. Uiteindelijk werd het 4-1 en moesten we toegeven dat KSV gewoon beter was dan wij.
Na deze 3 bekerwedstrijden kunnen we verder met de competitiewedstrijden. Wij zijn er klaar voor!

Groeten van Jelle

Een nieuwsbrief, daar moet nieuws in en wat is er nou nieuwer dan de jongste jeugd van DESS (nou ja, behalve dan ons nieuwe veteranenteam). Daan, Joes en Jop, aangevuld met de “ervaren” Fer, Djesse, Pé, Matthijs en Timo, togen we voor onze eerste wedstrijd naar HSV. Daar ontdekten we ook iets nieuws.

We zochten de kleedkamer, maar er nergens een bord, dus vroegen we ernaar bij het loket van de dienstdoende limonade-tapper.

“Nou”, zei deze, “dat staat in de App”.

Wie ondergetekende kent, weet dat dit dus niks wordt. De man vond het zelf ook al een raar antwoord en wees ons een willekeurige kleedkamer toe. Toen we daar aangekleed uitkwamen en we naar “ons” veld vroegen, was het antwoord: “Nou, dat staat ook in de App”.

We vonden onze tegenstander op eigen gelegenheid (en walsten daar met 0-23 overheen).

Gelukkig kwam de limonade gewoon in een plastic bekertje.

Anita
30 augustus 2019