Westfriezen JO8-4 – DESS JO8-1

Vorige week moesten we ook al (voor dag en dauw) naar Westfriezen om daar hun 6e JO8-team van de mat te vegen met 3-9. Deze week weer naar Zwaag, nu tegen hun 4e, dus dat zou moeilijker worden. En we hadden ook nog Daan ziek.

Vooraf werd de zwarte bus nauwkeurig gecontroleerd op de aanwezigheid van slapende Zwarte Pieten, want zoals we die vorig jaar als versterking hadden meegenomen: dat zouden onze jongens zich geen tweede keer laten gebeuren. Geen Zwarte Piet deze keer, wel een hoop Sint-snoepjes!

Bij Westfriezen troffen we dezelfde jeugdscheidsrechter als vorige week. Nadat Fer de 0-1 en 0-2 had binnengeschoten, had keeper Timo een heel ongelukkige botsing met de spits van Westfriezen, die toevallig ook nog een klasgenoot van hem is. De spits werd direct afgevoerd naar de dokter, terwijl DESS een penalty tegen kreeg, die Timo vakkundig hield.

Daarna scoorde Djesse er nog twee en Fer vond nog 6x het netje, zodat we met 0-10 het veld weer verlieten. In dit verslagje lijkt het de wedstrijd van alleen Fer, maar niets is minder waar. Natuurlijk scoort Fer makkelijk, schiet hij hard en zuiver, maar weet hij ook dat het teamwerk van tornado Djesse, bulldozer Pé, stofzuiger Matthijs, stoorzender Joes en penaltykiller Timo hem in staat stellen de goals te scoren.

Op 3 april 2005 werden de grote jongens van DESS 1 kampioen en spits Jouke Ingen scoorde in dat seizoen 51 doelpunten. Dat was best veel. In het volgende verslag zullen we dit aantal afzetten tegen die van Fer en daar een mooie analyse op los laten.

Op woensdag 4 december zal Robin van den Bosch jullie training geven: dat kan niet anders dan heel leuk worden.

Onze vrijwilligers: Marco Meilink

Onze club kan niet zonder vrijwilligers. Sommigen zie je veel en vaak, anderen doen in stilte of achter de schermen hun werk. In deze rubriek leren we onze vrijwilligers kennen door hem of haar een aantal vragen te stellen. Deze keer is het de beurt aan Marco Meilink (51).

Wie dit seizoen bij DESS VR2 is komen kijken heeft hem ongetwijfeld al eens gehoord: coach Marco Meilink. Naast de stem van dit team is hij nog veel meer. Hieronder leert u hem beter kennen.

Wat doe je allemaal bij DESS?
“Ik ben trainer van de Dames-selectie en coach van DESS VR2. Dit doe ik samen met mijn vrouw Mireille. Ook ben ik keeperstrainer van de Heren-selectie en zit ik in de Werkgroep Voetbal. Verder verleen ik hand- en spandiensten als dat nodig is.”

Ben je altijd al zoveel met voetbal bezig geweest?
“Toen ik zelf nog voetbalde, speelde ik bij HOSV, VVS en OSV. Tussendoor ben ik in dienst geweest en daar heb ik 1 jaar in het team van de kazerne van Seedorf gespeeld. We waren ingedeeld in een Duitse competitie en hadden een team met erg goede spelers. Op voetbalgebied heb ik daar veel van geleerd.”

Marco is geboren en getogen in Spanbroek, maar woont tegenwoordig in Midwoud. Hoe komt hij dan bij DESS terecht?

“DESS is niet mijn eerste club waar ik training geef en coach. Ik heb de dames van HOSV, 4 jaar getraind en gecoacht, 1 jaar bij VVS een jeugdteam, de keepers van de selectie bij HOSV en ook het G-elftal bij HOSV. Een tijd geleden heb ik mijn papieren gehaald om keeperstraining te geven. Doordat ik de Frans Hoek-methode heb gevolgd, mag ik tot en met de eredivisie keeperstraining geven, maar je moet je beperkingen kennen, daar ga ik niet komen.
Het laatste wat ik deed, voordat ik bij DESS belandde, is de dames van VVS. Bij dat damesteam hebben Mireille en ik voor het eerst samen een team begeleid. Zij doet de organisatorische en administratieve zaken, want daar ben ik niet zo goed in. Ik hou me bezig met het tactische gedeelte van het voetballen. Na 5 jaar zijn we gestopt, omdat het voor ons en het team tijd werd voor iets nieuws. In de 5 jaar daarna hebben we even niks met voetbal gedaan.”

“Ik werk bij het bedrijf van Jacob Karsten en daar hadden zijn dochters Tess en Lois het erover dat hun team het volgende seizoen geen trainer en coach zou hebben. Tijdens het oogstfeest kwamen ze vragen of Mireille en ik hun nieuwe trainer en coach wilden worden. We zijn toen een keer gaan kijken bij het team tijdens een toernooi bij FC Medemblik en we zijn er toen ingestapt. Het eerste seizoen waren we alleen coach, het tweede seizoen trainer en coach van dat team en dit seizoen train ik DESS VR1 er ook bij.”

Vroeger bij HOSV heerste een familiaire sfeer, bij VVS lag de nadruk meer op presteren. DESS heeft meer de sfeer van HOSV. Ook hier is het klein, gezellig, kent iedereen elkaar en is de druk om te moeten winnen niet zo groot. Inmiddels hebben we bij ons team een mooie mix gevonden van plezier en presteren. De ambitie die ik nog heb, is kampioen worden. Dit seizoen gaat dat misschien nog niet, want we zijn voor het eerst een damesteam in plaats van een jeugdteam. Ik heb het hier naar mijn zin en zoals ik het nu zie, zit ik hier tot in lengte van dagen.”

Screenshot 2019-11-26 at 21.58.58

Grashoppers Vets – DESS Vets

Onder een prachtige blauwe hemel werd er om 10 uur afgetrapt voor een wedstrijd tussen 2 gelijkwaardige ploegen qua stand maar al snel bleek ook qua spel.  Grashoppers was veel aan de bal en Dess was aan het zoeken naar organisatie. Er waren wat spelers afwezig waardoor er wat automatismen ontbraken. Uiteindelijk moest onze invalkeeper Ramon toch een keer graaien toen de behendige spits van de tegenstander scoorde. Deze 1-0 achterstand bracht Dess niet aan het wankelen en langzamerhand nam de grip op de wedstrijd toe. Helaas duurde de eerste helft slechts 30 minuten omdat we eerder gingen rusten nadat 1 van de spelers van Grashoppers zijn been op 2 plekken brak zoals later bleek. Gelukkig gebeurde het niet in een duel maar dat maakt het voor Lex Appel niet minder erg. Lex ook vanaf hier nogmaals sterkte gewenst met het herstel. Rene Aay heeft maandag direct een fruitmand bij hem bezorgd hetgeen gewaardeerd werd.

In de rust werd er een laatste wijziging in de spelwijze besproken en dit effect was direct duidelijk. Dess was na rust echt de betere partij, kreeg kansen maar helaas werden deze niet verzilverd. Uiteindelijk zijn we zonder punten naar huis gegaan voor de eerste keer dit jaar waar een gelijkspel verdiend was geweest.

Bijzonderheden:

  • Dit keer geen tegenstanders die bij Thijs een schouderduw geprobeerd hebben
  • Dit keer geen ex schoonvaders van Rene Aay (uniek)
  • Voor de eerste keer heeft Dess niet gescoord

Volgende keer gewoon weer 3 punten. Dan is het ook leuker om een verslag te schrijven.

Nieuws van de Voorzitter

Op 24 oktober 2019 is de Jaarlijkse Algemene Ledenvergadering gehouden. Jullie hebben nog van mij te goed hoe dit is verlopen. Het was iets drukker dan vorig jaar maar eigenlijk zie je altijd dezelfde gezichten. Persoonlijk vind ik het jammer dat er bijvoorbeeld geen ouders namens onze jeugdleden aanwezig zijn bij de vergadering. Net zoals vorig jaar, zal het Bestuur het maar als een compliment ervaren dat het rustig was. En het moet gezegd worden, alles loopt op rolletjes bij de sv DESS dus lijkt er ook geen reden om massaal aanwezig te zijn. Maar natuurlijk horen wij het ook graag dat het goed gaat. Positieve feedback is altijd welkom. Tijdens de vergadering is Roel op den Kelder in het zonnetje gezet. Vanwege het feit dat hij heel veel jaren de inkoop voor de kantine heeft verzorgd. En Roel gaf direct aan dat hij toetreedt tot de groenploeg dus blijft op deze manier vrijwilligerswerk voor onze vereniging doen. Roel, bedankt!

Tot slot wil ik in deze nieuwsbrief nog ingaan op de trainerswissel die bij de herenselectie noodgedwongen heeft plaatsgevonden. Totaal onverwacht heeft René Aay vanwege persoonlijke omstandigheden zijn functie als hoofdtrainer van de heren neer moeten leggen. Dat betreuren wij met z’n allen. René is dit avontuur met volle overtuigen en ambitie aangegaan. Helaas is het hem op dit moment niet gegund om deze functie succesvol in te vullen. Wij wensen René heel veel sterkte en een spoedig herstel toe.

Het goede nieuws is dat wij snel een vervanger hebben kunnen aantrekken. René Kool, een oude bekende van onze mooie club, heeft zich, ondanks dat hij al trainingsactiviteiten elders vervuld, bereid verklaard om de herenselectie van DESS te gaan trainen en het eerste elftal te coachen. De eerste 3 wedstrijden zijn zeer succesvol verlopen. Ook deze René is er met volle overgave ingestapt. Wij wensen René Kool heel veel succes met deze uitdaging. Wij zijn blij dat wij de vacature snel hebben kunnen invullen. Tot slot bedanken wij John Keesom en Jeroen Scheltis voor het opvangen van het wegvallen van René Aay in de eerste paar weken.

Ruud Wiersma

Onze vrijwilligers: Lisa de Niet

Onze club kan niet zonder vrijwilligers. Sommigen zie je veel en vaak, anderen doen in stilte of achter de schermen hun werk. In deze rubriek leren we onze vrijwilligers kennen door hem of haar een aantal vragen te stellen. Deze keer is het de beurt aan Lisa de Niet (18).

Wat doe je allemaal bij DESS?
Samen met Joost Ligthart ben ik coach van de JO10, ik maak op maandagavond met een aantal vriendinnen de kantine schoon en bij het wintervoetbal in de zaal fluit ik vaak wat wedstrijden.

Heb je nog meer gedaan in eerdere seizoenen?
Ik heb 3 jaar lang samen met Lois Karsten de mini’s getraind. Door school ben ik daar nu mee gestopt. Verder ben ik 2 jaar geleden een tijdje assistent-coach geweest bij de MO15 van toen en zoals de meeste jeugdleden heb ik op zondag geholpen met lootjes verkopen en in de keuken staan op zondag. Die laatste twee dingen waren toen erg leuk om te doen trouwens.

Hoe ben je bij DESS terecht gekomen?
Mijn ouders en broer zijn behoorlijk actief bij DESS, dus ik ging al vaak mee naar het veld. Mijn broers voetbalden in het tweede, mijn moeder vlagde daar en mijn vader was de coach, dus als kleintje moest ik altijd mee naar alle velden. Ik keek soms stukjes van de wedstrijden, maar hoorde meestal pas na de wedstrijd dat één van m’n broers gescoord had of dat ze gewonnen hadden. Zelf ging ik op zoek naar de speeltuintjes die de meeste clubs wel hebben voor kleine kinderen. Toen DESS 2 kampioen werd stond ik wel op de teamfoto, omdat ik er elke week bij was geweest. Later werd Marcel Reus ook coach en ging Valerie ook vaak mee. Samen was het nog gezelliger.

Op een gegeven moment ging ik zelf ook voetballen. Ik was een jaar of 5 en ging toen bij de F-jes. Valerie kwam daarna als eerste erbij. Dit seizoen speel ik in DESS VR2, dus zijn we geen jeugd meer. Ook in dit team speel ik nog steeds met Valerie en ook met een stuk of 6 anderen waar ik al meer dan 10 jaar mee speel. De tijd daar tussenin zijn we 3x naar een buitenlands toernooi geweest. Eerst naar Denemarken, toen naar Berlijn en ook nog naar Maastricht. De eerste keer (naar Denemarken) was het leukst. Doordat het de eerste keer was dat we zoiets gingen doen, was alles spannend. De reis erheen met z’n allen was al gezellig, dat we zover gingen maakte het speciaal en het complex waar we speelden was echt heel groot. Dat heeft veel indruk gemaakt allemaal.

Wat vind je goed en minder goed aan DESS?
Dat we een kleine club zijn vind ik leuk. Iedereen kent elkaar, daardoor zal ik niet snel naar een andere club gaan. Een nadeel van zo’n kleine club is dat het bij de jeugdteams best vaak voor komt dat er te jonge spelers in een team zitten. Speel je dan tegen een grote club, verlies je soms doordat die dat niet hebben.

Iedereen doet hier bij DESS wel echt z’n best om de club zo leuk mogelijk te maken en dat lukt gewoon goed.

Als laatst wil ik nog de Voetbalweek noemen. Daar kijk ik elk seizoen weer naar uit. Vier avonden voetballen met z’n allen door elkaar en alles wat er omheen geregeld wordt, is ieder seizoen echt een feestelijke afsluiting.