Categorie archieven: Standaard

Om meteen maar met het einde te beginnen: we hebben 4-2 verloren. Er waren echter heel wat zaken die de moeite waard zijn om te vermelden.

Volendam heeft een profclub en een amateurclub. De amateurclub is een hele grote amateurclub. We speelden op veld 5 (van de 8) en kleedden ons om in kleedkamer 22. U heeft nu een beeld. Doordat deze club zo groot is, is er ruimte genoeg voor alle wedstrijden op een zaterdag zou je denken, maar toch moesten we al om 9.00 uur spelen. De laatste wedstrijden startten om 15.30, dus veel andere opties dan om 9.00 beginnen zijn er dan niet. Aangekomen bij Volendam was er al een jongensteam bezig met een warming-up en omdat het zo vroeg was, deden ze dat met de veldverlichting aan, omdat je anders de bal en elkaar niet zo goed zag. Wij losten dat probleem anders op: we gaan om 8.57 uur naar buiten, moeten 3 minuten lopen naar veld 5 (helemaal achterin verstopt op het complex) en hebben daardoor geen tijd voor een warming-up en dus ook geen last van een donker veld.

We hadden te maken met een scheidsrechter die niet zo oud was en ook (nog) niet zo groot. Het zag er dan ook wat knullig uit toen onze grote Inge de scheidsrechter een hand gaf en daarbij naar beneden moest kijken. Later bleek dat er een flink aantal scheidsrechters ziek had afgebeld en dat deze jongen de moeite had genomen om vroeg z’n bed uit te komen voor onze wedstrijd. Ook grote amateurclubs zijn afhankelijk van hun vrijwilligers……

In de rust stonden we met 3-0 achter. Niet dat Volendam nou zo veel beter was, maar bij het afronden hadden ze wat meer geluk en wij kwamen maar moeilijk bij hun doel. In de rust besloten we dat we het iets anders gingen aanpakken en er werd eensgezind gezegd dat we deze wedstrijd met een beetje mazzel en veel inzet heus nog wel konden winnen. Keeper Tess werd vervangen door keeper Tara en we zouden ons eens even goed laten zien na de rust.

Binnen 10 minuten werd Noëlle door 2 mooie combinaties vrij voor de keeper gezet en 2x rondde zij zeer koelbloedig af. Zo kwamen we op 3-2 en werd Volendam toch wat nerveus. Julia ging met de bal het 16-metergebied in, kreeg een zetje en we kregen zowaar een penalty. Op de training schoot Maria alle penalty’s strak in het hoekje, dus dat zou wel goedkomen. Een wedstrijd is echter geen training en de bal ging dan ook niet in het hoekje, maar over het doel. We bleven er in geloven en gingen op jacht naar de gelijkmaker. Tara keepte ondertussen een fantastische 2e helft en had haar beste actie toen een spits op haar afkwam. Ze hield de eerste poging met een knappe reflex, stond weer op en pakte ook de tweede poging van een andere Volendammer. De eerste aanvaller was blijven liggen, want de bal was via Tara in haar gezicht gekomen. De scheidsrechter floot even af en er kwam verzorging. Tot ieders verbazing ging de wedstrijd daarna verder met een penalty voor Volendam. Na afloop vertelde de scheidsrechter mij dat Tara met haar hand (per ongeluk of expres, dat wist hij niet zeker) in het gezicht van de spits had geslagen. Daardoor had ze zo’n pijn in haar gezicht wist hij te vertellen. Zowel Tara, de spits van Volendam als de coach van Volendam vertelden dat het toch echt de bal was die in het gezicht kwam, maar de penalty was inmiddels al benut en we stonden dus 4-2 achter.

Ondanks deze tegenvaller bleven we het proberen, maar scoren lukte niet meer. In de kleedkamer na de wedstrijd overheerste toch de trots van het terugkomen tot 3-2 en de goede 2e helft die we speelden. Volgende week mogen we gelukkig nog iets vroeger spelen en ook nog net iets verder weg. In plaats van 9.00 uur in Volendam is het dan 8.45 in Alkmaar. Dat wordt dus vertrekken om 7.30 of zoals Esmee het zei: ”Dan moet ik nog eerder m’n bed uit dan op een schooldag!”

Jong Holland MO13 – DESS MO13: 4-1

Het vroege opstaan ligt ons duidelijk niet. Na een slap begin stonden we al snel 3-0 achter. Jasmijn maakte er voor rust nog 3-1 van, maar na de rust was het erg moeilijk om een goede aanval op te zetten op het kunstgras en met de harde wind in onze rug. De bal rolde regelmatig richting de keeper die de bal rustig op kon pakken. Bij een zeldzame uitbraak van Jong Holland werd het zelfs nog 4-1. Deze wedstrijd vergeten we snel en gelukkig zijn we voorlopig van de vroege wedstrijden af. Dat belooft wat voor de komende zaterdagen.

Jelle

Zaterdag 25 januari: Ruud van Leeuwen is met Sjors naar Midwoud vertrokken om onze bestuursdienst in de zaal te vervullen. Jack Vlaar en ik zijn met z’n tweetjes om het DESS-veld te openen, want door de flexibiliteit van de KNVB (vergelijkbaar met een eikendeur) waren de zaal- en de veldcompetitie moeilijk te scheiden. Soms moesten teams daardoor twee keer een wedstrijd spelen!

Maar terug naar deze rustige ochtend: Jack zette zoals gewoonlijk de velden uit en de doelen op z’n plaats, ik deelde de kleedkamers in en zette alvast een pot koffie. Alles onder controle. Als eerste meldde zich Giel, met z’n vader en zusje. Giel is onze allerjongste rekruut, die vandaag z’n eerste veldwedstrijd zou spelen. De andere spelers druppelden één voor één binnen, ouders vertrokken nog even naar huis om later terug te komen. Tegenstander Spartanen was inmiddels ook gearriveerd en hun begeleiders en publiek wilden wel graag koffie, wat meteen het moment was dat opviel dat er geen kantinemensen waren. Jack en ik waren nog steeds met z’n tweeën in charge. Jack op het veld en ik dus maar achter de bar om koffie te verkopen. De spelers van JO8 waren inmiddels bijna omgekleed en gelukkig heeft de vader van Giel niet alleen verstand van het plaatsen van lichtmasten, maar is ie ook uitermate bedreven in het strikken van veters. De spelers stonden op een goed moment gekleed en geveterd op het veld.

Even later bleek gelukkig dat Jack niet alleen verstand heeft van het uitmeten van velden, maar ook nog eens bijzonder goed is in limonade inschenken (inmiddels Afra gebeld met de vraag: HELP!?!).

Op het veld bleek er geen scheidsrechter aanwezig, dus besloten we 7 tegen 7 te spelen in plaats van 6 tegen 6, zodat ik zelf kon fluiten. De Spartanen vonden alles goed:” We hebben een veld, spelers en een bal. Gaat prima zo.”
De eerste helft van de wedstrijd verliep goed, hoewel we met 0-1 achter kwamen. Het was leuk om als scheidsrechter tussen het team te lopen. Van dichtbij kon ik de fantastische dieptepasses bewonderen van Joes, die daarmee Matthijs in stelling bracht. Die aarzelde geen moment: 1-1. Daan zag ook zijn kans schoon, dribbelde naar het doel, legde de bal neer, nam een aanloopje en…..
Maar daar gingen de Spartanen natuurlijk niet op lopen wachten. De tweede keer ging beter: weliswaar nam Daan nog een klein aanloopje, maar toen scoorde hij toch onhoudbaar. Ondertussen had Djesse de verdediging volledig onder controle en stond Timo een fantastische partij te keepen.

In de rust bleek Marina inmiddels achter de bar te staan, later gesteund door Jenny en was Timo Kan gearriveerd voor z’n eigen wedstrijd. Gelukkig heeft Timo Kan niet alleen verstand van verdedigen bij de JO15, maar is hij ook nog eens een uitstekende pupillen-scheidsrechter. In de tweede helft maakte Fer ons derde doelpunt op zijn eigen wijze (snoeihard). Spartanen maakte er ook nog twee en gezien de wedstrijd was de 3-3 eindstand wel een eerlijke.

De penalty’s: ja, die waren natuurlijk weer voor ons. Willie Wortel deed z’n werk, Timo rammelde er vijf uit en van ons schoten er vijf raak. Fantastisch gespeeld jongens. En aan alle reddende engelen: bedankt!

Anita

Onze club kan niet zonder vrijwilligers. Sommigen zie je veel en vaak, anderen doen in stilte of achter de schermen hun werk. In deze rubriek leren we onze vrijwilligers kennen door hem of haar een aantal vragen te stellen. Deze keer is het de beurt aan Nico Huisman (65).

Eén van de vrijwilligers bij DESS die er al lange tijd rond loopt is Nico Huisman. Vroeger speelde hij zelf bij de club en tot op de dag van vandaag geeft hij training. We lopen zijn carrière bij DESS van begin tot eind even door.

‘In 1954 ben ik geboren in Nibbixwoud en in 1976 kwam ik op Burgemeester Elmersstraat 57 te wonen doordat ik ging trouwen. Toenmalig voorzitter Hans Vis kwam toen aan de deur met de vraag of ik bij DESS wilde komen spelen. Ik speelde toen bij SEW in het 2e en Hans had een nieuwe sponsor gevonden die graag een eerste elftal wilde met wat jonge spelers met potentie. Kennelijk hoorde ik daar ook bij volgens hen. De nieuwe sponsor (autosloperij Sijbekarspel) beloofde mij een paar nieuwe voetbalschoenen als ik zou komen. We speelden onze wedstrijden op het huidige complex, maar we trainden nog bij de Kerkelaan. Volgens mij was dat omdat de verlichting daar nog stond. We hebben met mijn team op een dag de kabels nog uitgegraven. Die werden meegenomen naar de Sportlaan.
Op één van de trainingen op de Kerkelaan regende het en waren mijn handen dus nat geworden. Ik ben toen tijdens de training mijn trouwring verloren. Als iemand die ooit gevonden heeft, zou ik em graag terug willen……..
Ik heb in die tijd training gehad van onder andere Van Breda, De Bakker, Piet Koops, Van De Meulen en Siem Kuin.

In 1988 ben ik gestopt met zelf voetballen. Inmiddels waren mijn 4 kinderen geboren. In 1980 mijn eerste zoon, in 1981 mijn dochter en in 1984 en 1986 nog twee zoons. Mijn oudste zoon ging in 1987 op voetbal en stond regelmatig voor een vaste poort als er getraind moest worden. Toen ik dat aankaartte op de jaarvergadering kreeg ik te horen dat ik het dan zelf wel zou kunnen gaan doen en zo ben ik training gaan geven en ben ik ook de trainerscursus gaan volgen.

In 1988 waren kort na elkaar mijn ouders overleden en wilde ik graag in mijn ouderlijk huis gaan wonen. Ik ging dus terug naar Nibbixwoud en ben daar trainer van SEW 2 geworden en deed er een jeugdteam bij.

In 2010 werd ik door Delia Bakker gevraagd of ik de dames van DESS wilde gaan trainen en coachen. Zij ging met een neefje van mij om en zo kwam ze bij mij terecht. Tot en met afgelopen seizoen heb ik de dames getraind. Eerst 2 seizoenen Dames 1, daarna samen met Jelle Dames 1 en de Meisjes B-junioren gecombineerd getraind. De trainingsopkomst van beide teams liep wat terug, dus hebben we de teams samen gevoegd. Cor Vlaar was in die tijd op zondag mee als vlagger en dat was altijd erg gezellig.
Daarna kwam de groep met Nick van Diepen, Thijs en Remco Swier en Maico Verhoeven. Nu geef ik al voor het 4e seizoen training aan de groep van Jordi Stins, Daniel Huisman en Seth van Diepen. Ook zit ik in de Werkgroep Voetbal, die plannen bedenkt om de trainers en coaches te ondersteunen.

Door de jaren heen zijn er natuurlijk veel dingen veranderd, maar DESS is nog steeds vooral een leuk, gezellig cluppie. Wat ik me herinner van vroeger was het Stratenvoetbaltoernooi aan het eind van ieder seizoen. Ook toen ik in Nibbixwoud woonde deed ik mee, omdat ik op de Wijzend woonde en bij DESS gevoetbald had, mochten wij met de Wijzend ook een team inschrijven. De Westerstraat was altijd een sterk team. Na verloop van tijd werd het steeds fanatieker en werden er per straat alleen de beste spelers gevraagd, terwijl het natuurlijk de bedoeling was dat veel mensen mee gingen doen en ook de oudere mensen meespeelden en gezellig een biertje gingen drinken na hun wedstrijdjes. De Voetbalweek zoals die nu bestaat is vergelijkbaar en toegankelijk voor iedereen.

Als laatste wil ik nog even noemen dat het me opvalt dat de attentheid bij ziek en zeer bij deze club erg groot is. Ik ben in de afgelopen 10 jaar 2x langdurig afwezig geweest en beide keren kwamen er bloemen van het bestuur, kaarten van spelers/speelsters en berichten van allerlei betrokken mensen. Dat is niet bij elke club zo en dat doet je erg goed als je in de ziekenboeg zit.’

Beste scheidsrechtercoördinator en/of secretaris,

Bij de voetbalvereniging v.v. De Blokkers in Blokker gaat binnenkort een cursus verenigingsscheidsrechter van start. Vanuit de vereniging is aangegeven dat er nog vier plaatsen vrij zijn om deel te nemen aan deze cursus.

Pak die kans als je nog iemand in je vereniging hebt die graag een arbitrage opleiding wil gaan volgen vanaf 14 jaar.

In onderstaande link vind je extra uitleg over de cursus:
https://www.knvb.nl/assist/assist-scheidsrechters/opleidingen/verenigingsscheidsrechter

Voor extra info en aanmelding, zie link hieronder, kun je altijd contact opnemen met Nicole Jacet; nicole.jacet@knvb.nl:
https://knvb-digitaal.sportlink.com/activitydetails.jsp?activityid=14179748

Zondag 26 januari stond de thuiswedstrijd tegen onze buren uit Hoogwoud op de agenda. Wederom prachtig weer om te voetballen. Wat dat betreft is het niet erg om zondag vroeg op te staan. Minstens de helft van de spelersgroep wist tot voor kort niet eens dat het op zondag voor 11 uur licht was namelijk. Grasshoppers is de enige ploeg die ons tot op heden heeft weten te verslaan dus we wisten dat het een pittige pot zou worden. Dat onze gasten het serieus aanpakten bleek wel want ze kwamen met 43 spelers voor zover ik goed geteld had. Volgens mij moesten alle seniorenteams de shirts inleveren om iedereen van een shirt te kunnen voorzien. Ook Dess nam het serieus en aangezien we vorige keer direct onder druk werden gezet waren we dit keer van meet af aan scherp.

Vanaf het startsignaal bleek dat Grasshoppers de boel voetballend goed voor elkaar had echter DESS had dat ook dus tot kansen kwam het niet echter ook niet voor DESS. Toch was er na een kwartier ineens gescoord door Grasshoppers. Een lage voorzet werd door de spits van de gasten stijf de kruising in gejaagd. Onhoudbaar voor onze Jouke. Zijn eerste tegengoal van het seizoen. (in de rust gaf hij echter aan hem makkelijk te kunnen hebben als hij eerst een paar ballen in zijn handen had gekregen). DESS raakte niet in paniek en voerde de druk op de tegenstanders op waar uiteindelijk Vincent van kon profiteren. Een kopbal van Bas raakte de lat en de rebound werd binnen gelopen.

De tweede helft nam Grashoppers langzaam de regie over en na een lange bal scoorde de tegenstander middels een lop over Jouke. Uiteindelijk werd het nog 3-1 zonder dat DESS nog het doel wist te vinden. Het resultaat was dus de tweede nederlaag van het seizoen. Echter er is nog niets gespeeld want het verschil met de nummer 1 is slechts 2 verliespunten. Het is een spannende competitie waarin meerdere teams kans maken op de titel. Mocht u dus op zondag ook ontdekken dat het voor 11 uur al licht is, kom dan gerust een keer kijken. Voetbal van een zeer hoog niveau en voetbalhumor van een nog hoger niveau.

Dan nog even aandacht voor de mooiste actie van de wedstrijd en deze kwam op naam van Lex Appel van Grasshoppers. Lex brak zijn enkel op 2 plaatsen de vorige wedstrijd tegen DESS. René Aay is toen zo vriendelijk geweest om hem de dag na de wedstrijd een fruitmand te bezorgen en beterschap te wensen. Lex gaf aan dat dit hem heel goed heeft gedaan en dat het hem raakte dat de tegenstander dit voor hem deed. Complimenten voor onze René. Om ons te bedanken stond er een grote kan bier klaar en een mooi woordje van Lex. Dit geeft aan hoe de sfeer is ook al gaat het er op het veld gerust weleens stevig aan toe. Na afloop zijn er geen verschillen en staat sportiviteit op de eerste plaats.

Verder nog wat te melden? Jazeker:

• Parket Floors in Hoorn gaat voortaan op zondag om 13.00 uur open
• Na de erotische foto’s van Bas heeft Jenny besloten een tandem aan te schaffen waardoor ze voortaan naar zijn achterwerk kan kijken
• René Aay heeft tegenwoordig haar (op zijn hoofd)
• Kim bedankt dat Fred mee mocht doen. Hij had echt een schop gekregen. Mocht hij heel mank thuis zijn gekomen dan onze excuses.
• Voor 12 uur smaakt bier ook prima.

2 Februari spelen we niet maar op 9 februari pakken we de draad weer op uit tegen WSW in Wijdenes.