Categorie archieven: Standaard

Onze club kan niet zonder vrijwilligers. Ook dit seizoen zullen er verschillende mensen voor even op de voorgrond treden, zodat we hen beter leren kennen. Deze keer is het de beurt aan: Sandra de Waart (52).

“Maar eigenlijk ben ik helemaal geen vrijwilliger”, begint Sandra het gesprek. Ze heeft gelijk, maar als hoofdsponsor speel je ook een rol op de achtergrond die erg belangrijk is om de club te laten draaien. Wat doet een hoofdsponsor eigenlijk? En hoe wordt je dat?

Eerst even kennis maken met de hoofdsponsor: Sandra woont sinds 2001 in Sijbekarspel en woonde daarvoor in Amsterdam. “Mijn man Wim woonde in Venhuizen en samen wilden wij ergens opnieuw beginnen. Onze droom was een mooie boerderij op het platteland en Wim vond zo’n boerderij in Benningbroek vooraan op het Hogeland. Toen hij ging kijken reed hij echter verkeerd en kwam hij uit bij het huis waar we nu wonen. Daar sprak hij toevallig even met de toenmalige bewoner, Cor Neefjes. Ondertussen zag hij het huis van Cor en dat zag er erg goed uit. De boerderij was nog in z’n oude staat, stond ver van de weg en we konden er veel mee doen om het aan te passen naar onze smaak. Twee dagen later stond het huis van Cor te koop, zijn we samen gaan kijken en  de rest is geschiedenis.”

“Ik ben begonnen als shirtsponsor voor een team waar o.a. Tessa Bos, Anne Kuip, Yvonne Slagter en Maartje Langedijk zaten. Dat is nu ongeveer 10 jaar geleden. Door Jan Peter Bos werd ik gevraagd als sponsor. Wij kenden elkaar van de Rotary in Medemblik.
Sinds september 2019 ben ik hoofdsponsor en lopen zowel de dames- als de herenselectie in tenues met de naam van mijn bedrijf erop. Daarmee ben ik de eerste hoofdsponsor die beide selecties tegelijk sponsort. Ik heb ook in het sponsorcontract laten opnemen dat de heren en de dames gelijke rechten hebben. Als er bijvoorbeeld één veld beter is dan het andere, is het niet automatisch zo dat de heren op het betere veld trainen. Desnoods doen ze kop-of-munt, maar niet automatisch de heren belangrijker laten zijn dan de dames. In de sport hebben we allemaal gelijke rechten.”

Vaste supporters weten nu natuurlijk welke bedrijfsnaam er op de shirts pronkt, maar voor die paar mensen die dat (nog) niet is opgevallen: Noctiluca Consulting BV.
“Noctiluca adviseert op het gebied van programma- en projectmanagement in de ICT. Grotere bedrijven kunnen mij inhuren op projectbasis. Vaak word ik benaderd door banken, maar op dit moment ben ik a.i. ICT Operations  manager bij Stibbe Advocaten &  Notarissen in Amsterdam. Projecten duren gemiddeld een jaar en daarna ga ik door naar de volgende klus.”

Sandra is niet alleen als hoofdsponsor betrokken bij DESS. Ze heeft in de meisjescommissie gezeten (die inmiddels niet meer bestaat) en heeft meegetraind met de veteranendames op donderdagavond. Ook heeft ze SponsorKliks geïntroduceerd, al loopt dat nog niet zoals gewenst.
“SponsorKliks is een organisatie die geld genereert voor sportverenigingen door een percentage van de commissie op online bestellingen door te sluizen. Als je bijvoorbeeld een boek koopt via bol.com, wordt bol.com daar blij van. Zij willen dan ook dat er zoveel mogelijk mensen spullen via hun kopen. Om meer mensen te lokken, geven ze commissies aan andere websites/advertenties die klanten naar hen doorsturen. SponsorKliks speelt hierop in door als doorgeefluik te fungeren voor die commissies.
Van de commissies die de webwinkels betalen voor elke bestelling die via SponsorKliks.com gedaan wordt, stort Sponsorkliks 75% op de bankrekening van de vereniging. Dat komt meestal neer op zo’n 20-25 cent per bestelling.
Wij kunnen dus allemaal geld verdienen voor de club door niet rechtstreeks naar de gewenste webwinkel te gaan, maar eerst naar de website of App van SponsorKliks en daar die webwinkel aan te klikken. Er zijn veel winkels die hieraan meedoen, zoals bijvoorbeeld DEEN, Thuisbezorgd, MediaMarkt en Center Parcs.
Dit is slechts 1 simpele handeling extra, waarmee we voor DESS makkelijk extra geld kunnen verdienen. En het mooie is, of je nu rechtstreeks naar bijvoorbeeld Bol.com gaat of je gaat via SponsorKliks.com naar de site van Bol.com, je betaalt hetzelfde. Alleen in het laatste geval keert Bol.com ons een commissie uit en profiteert DESS hier direct van!
Ik denk dat we met alle DESS’ers bij elkaar makkelijk 100 onlinebestellingen plaatsen per week, dus dat is 25 euro per week voor de club. Als je dit een seizoen van 40 weken volhoudt, hebben we met z’n allen 1000 euro verdiend, terwijl we er zelf geen cent extra voor hoeven uitgeven. Simpel verdient toch?

Als gebruiker hoef je je niet aan te melden bij SponsorKliks, maar je zoekt binnen de site of de App ‘Sportvereniging DESS’ op plus de webwinkel waar je wilt winkelen en klaar is Kees! Zo helpen we allemaal om de clubkas wat te spekken in deze duistere tijden. : www.sponsorkliks.com

En wat voor vrijwilligerswerk geldt, is ook hier waar: Als je allemaal een klein steentje bijdraagt, wordt het bij elkaar toch iets groots!

Eindelijk dan was het moment daar waarbij ik dacht in te moeten stappen bij DESS.  Natuurlijk enkele mannen die net de dertig aantikken maar ik zag een mooie groep met elkaar wat ook net even wat volwassener is geworden. De roep van DESS in Oktober 2019 na het begrijpelijke plotseling moeten stoppen van de aangestelde trainer wilde ik graag invullen. Naast mijn werkzaamheden bij sv Spartanen(onder 12 jaar leeftijd groepen) en VVS’46 meiden onder 15 en 17 jaar heb ik Ja gezegd na thuis e.e.a. afgewogen te hebben.

Het geluk voor een trainer om een prima begeleiding te hebben maakt het erg prettig om in te stappen. John als begeleiding en Jan en André als assistent scheidsrechters en Sharon als verzorgster op de trainingsavonden.
Het moment van instappen gaf geen druk want de teller stond na middelzware bekerwedstrijden en vier pittige competitie wedstrijden nog op nul punten.
Na een introductieavond waar ik wat wijzigingen aankondigde in het eerste team was de eerste wedstrijd Zwaagdijk uit.

Helaas werd de competitie niet uitgespeeld vanwege Corona, maar wat waren we goed op weg met DESS 1.
Er werd veel gescoord in de 9 wedstrijden die we nog speelden. Gelijk tegen Zwaagdijk, daarna 7x winst met zelfs 4x de nul waarvan 3 op rij dus taart van de trainer. Sjoerd stond weergaloos te keepen, heb nauwelijks geen baal moment van hem ervaren (dan behalve de blessure uit bij WBSV). Boogie kwam sterk boven drijven kwam trouw trainen in weer en wind desnoods op de fiets uit Hoorn. Arthur werd weer enthousiast gemaakt voor DESS 1. Helaas had het tweede het zwaar Jeroen had het wekelijks gewoon lastig om er elf aan de aftrap te krijgen en op moment dat we nog gedwongen de stekker er uit moesten trekken kwam Corona. DESS 1 verloor nog van de koploper Olympia Haarlem maar helaas revanches tegen MOC, ALC en Zwaagdijk kwamen er niet meer na even derde gestaan te hebben sloten we af met een vijfde plaats. De trainingsopkomst was niet geweldig Ruben was er wel altijd dus geen training gemist maar dat er wat moest gebeuren was duidelijk.
Ondanks mooie uitslagen was de uitoverwinning bij DRC in Durgerdam het hoogtepunt een wedstrijd waar Chris door zijn on verbeten strijd voor de punten aan de knie geblesseerd raakte en wat later zou blijken meer dan een jaar uit de roulatie raakte. Jimi scoorde een onmogelijke vrije trap vlak voor tijd en zodoende 2-3 winst en geen hand van de trainer van de tegenpartij vol ongeloof dat wij met de winst weg gingen.
Het succes was de taakuitvoering door de spelers want daar ben ik van, strijd leveren en je taak uitvoeren voetballen in en voor het team geen plaats voor ego ‘tjes dan ben je sterk en kan je meer en veel!

Onder het  aanjagen van John en Jelle van Yperen zijn dertig spelers van een opgestelde lijst gevraagd om weer bij DESS te komen voetballen er moest en zou een tweede team komen! Boogie deed ook erg zijn best en had eigenlijk wel een heel elftal ter aanvulling. Peter Manshanden bood zijn diensten aan  bij DESS om het tweede elftal eventueel te gaan doen. Daar konden we alleen maar heel blij mee zijn, want verbinden kan hij als geen ander. Zeker als we het over de gewenste doelgroep hebben de toekomst van DESS! Al met al na veel gepraat gepuzzel en afwegen stond er in augustus een selectie van 40 spelers! Vanaf dat moment is er veel gepasseerd er werd hard getraind ook oefenwedstrijden gespeeld en later beker wedstrijden. We mochten elke training 22 tot 26 spelers begroeten en samen met John en Peter verliepen die allemaal goed. De bekerwedstrijden zagen we als verlengstuk want bij de eerste wedstrijd voor de competitie wilden we er staan! De hoofdtrainer had zelfs aangegeven dat gezien het competitie programma we 15 uit 5 wedstrijden konden halen met deze selectie.  Zowel 1 als 2 wonnen de eerste wedstrijd het werd een mooie dag aan de Sportlaan. Keeper Sjoerd was geblesseerd geraakt in de oefenwedstrijd tegen DWB en zal de rest van het seizoen door zijn schouderblessure helaas niet meer in actie komen. Gelukkig wisten we Ronald ten Pierick bereid te vinden om het doel te verdedigen. Eerst voor drie wedstrijden, later tot de winterstop en nu mogelijk tot einde van het seizoen. We zijn geweldig gestart alles gewonnen waarbij de laatste wedstrijd het hoogtepunt tot nu toe is geweest. Een topper tegen Nieuwe Niedorp die twee punten achterstand hadden. Ronald die een kwartier voor de wedstrijdbespreking definitief niet kon spelen en we Arthur als speler in doel moesten zetten. Maar door een snelle voorsprong door Junior een goede wedstrijd van het hele team en Arthur in het bijzonder werd het een 1-4 overwinning en toen was het wederom over. Niet iedereen ziet het trainen als een team gebeuren dat is jammer in deze tijd. Ondanks de beperkingen trainen we toch in groepen van vier en is de opkomst acceptabel met 16 tot 24 spelers. Helaas zijn er eerste elftal spelers die voor andere dingen kiezen jammer we zijn zo goed op weg hoeveel succes heb je dan nodig om mensen tevreden te stellen vragen we ons als begeleiding af. Soms moet je jezelf wegcijferen voor je team dan maar minder leuk maar samen op het veld is ook veel waard. DESS 2 heeft na de goede start behoorlijk zand in de motor gekregen maar trainer/coach Peter zegt ook: “Ze denken na jaren of zelfs nooit op het veld gevoetbald te hebben zomaar te presteren, maar daar zijn ze nu dus wel achter gekomen” Doorzetten dus en niet opgeven is het Credo en vooral blijven trainen.

Hoe het verder gaat verlopen blijft erg onduidelijk en momenteel ziet het er zelfs helemaal donker uit nu de besmettingen maar hoog in aantal blijven.
Ik spreek de wens uit dat we toch nog maanden kunnen gaan voetballen, en dat de prestaties goed blijven bij het eerste en het tweede de draad weer gaat oppakken.
En dat iedereen blijft spelen ook in het nieuwe seizoen 2021-2022 dat alle energie niet voor niets is geweest en liever nog dat er nieuwe leden bijkomen of jeugd gaat doorstoten.

Namens de gehele selectie van Sv DESS wensen we iedereen fijne kerstdagen en alle goeds voor 2021, blijf gezond en dank voor jullie steun in de afgelopen tijden!

René Kool
Hoofdtrainer sv DESS.

Al een aantal zaterdagen zijn we bij DESS bezig met onderlinge jeugdwedstrijden. We mogen door de huidige maatregelen niet tegen tegenstanders van andere clubs voetballen, maar met alle DESS’ers bij elkaar kunnen we ook een mooi toernooi organiseren.

Elke zaterdag beginnen we om 10.00 uur met de JO9, JO11 en MO11. Met 4 teams van 8 spelers wordt er op 2 velden tegen elkaar gespeeld. Of je nou tegen een andere club speelt of niet: iedereen wil winnen! De teams zijn zo eerlijk mogelijk ingedeeld en dat levert vaak spannende wedstrijden op met uitslagen die dicht bij elkaar liggen. Zo hadden we vorige week bij de ene wedstrijd een 9-7 eindstand, terwijl er op het andere veld 5-4 op het scorebord stond. In de rust is er limonade voor iedereen en na afloop nog een snoepje.

Om 11.30 beginnen de volgende wedstrijden waarin de JO13, MO15 en JO16 het in gemixte teams tegen elkaar opnemen. Het is leuk om te zien hoe alle spelers bij het spel worden betrokken, hoe goed iedereen zijn of haar best doet en hoe de ouderen de jongeren met tips en aanwijzingen beter proberen te maken.

Naast de wedstrijden is er ook nog een beker te winnen. Tijdens de eerste serie wedstrijden kon je die winnen door het beste penalty’s te nemen. Na alle 3 de wedstrijden kreeg elke speler de kans een penalty in het doel te schieten. Na 3 zaterdagen was er een finale, waarin de beste schutters het tegen elkaar opnamen. Bij de jongste groep won Lyra de beker na een spannende strijd met Timo. Bij de oudste groep duurde het ook een aantal penalty’s voordat de winnaar bekend was, maar Guus won het uiteindelijk van Jordi.

Bij de serie waarin we nu zitten kan de beker verdiend worden door goed te mikken. De bal dient vanaf 15 meter (jongeren) of 20 meter (ouderen) tussen 2 pionnen geschoten te worden. De pionnen staan ongeveer een meter van elkaar, dus dat valt nog niet mee. Op dit moment hebben we 2 rondes gehad, dus de winnaars zijn nog niet bekend.

We hopen allemaal dat we snel weer “normaal” kunnen voetballen, met echte competitiewedstrijden in je echte wedstrijdtenue en gezellig met zijn allen in een kleedkamer zitten na de wedstrijd. Zolang dat niet kan en mag zullen we als jeugdbestuur en jeugdtrainers/-coaches ons best doen om een zo leuk mogelijk alternatief aan te bieden. De opkomst van de spelers is heel erg groot, de spelers die er een enkele keer niet zijn, hebben daar een reden voor waardoor ze echt niet kunnen komen, alle anderen zijn er elke week. In het eerste weekend waren er van de 78 jeugdspelers 73 aanwezig, dus onze jeugd voetbalt graag. Komende zaterdag is de laatste zaterdag van deze serie, de zaterdag daarna is het 5 december en hebben we daar iets leuks voor bedacht. Hoe het programma er verder uitziet komt op de website te staan zodra dat bekend is.

Het jeugdbestuur

Onze club kan niet zonder vrijwilligers. Ook dit seizoen zullen er verschillende mensen voor even op de voorgrond treden, zodat we hen beter leren kennen.  Deze keer is het de beurt aan: Dave Moolevliet (22).

Wie op maandag- of woensdagavond in de buurt van het DESS-veld is, loopt de kans dat ie een trainer hoort. Dave is namelijk bezig met zijn team (DESS JO13). “Thuis noemen ze me ‘de nieuwe Gerrie’, omdat ik (net als mijn vader) luid en duidelijk te horen ben tijdens het training geven. Ik woon op de Burgemeester Elmersstraat en als de wind goed staat, kunnen ze me thuis horen.”

Vader Gerrie was ook een fanatieke jeugdtrainer, die zijn stem goed gebruikte en hij heeft die genen doorgegeven aan zoon Dave. Er zijn meer van die genen doorgekomen, want ook qua werk zitten ze op één lijn. Vader heeft zijn eigen stoffeerdersbedrijf en ook Dave is werkzaam in die wereld. Sinds 1 juli werkt hij in Heerhugowaard, daarvoor in Spanbroek. “Ik mocht alleen komen werken in Spanbroek als ik ook de opleiding ging volgen. Dat ben ik toen gaan doen. Sinds juli werk ik dus bij een ander bedrijf, maar ben ik wel doorgegaan met de opleiding. Ik heb voor ogen om de opleiding af te maken, een aantal jaar voor een baas te werken en uiteindelijk zelfstandig verder te gaan.”

Tot zover de toekomst, nu het verleden: Dave voetbalde zelf vanaf zijn 5e tot zijn 16e bij DESS. Daarna moest hij noodgedwongen stoppen door blessures aan de knieën en enkels. “Ik heb op veel verschillende posities gestaan, maar toen we naar groot veld gingen werd ik de vaste keeper. Ik was één van de jonkies in een team met o.a. Timo Kool en Robin Bontekoning. Als keeper kreeg ik naast de teamtrainingen ook nog 1x per week keeperstraining van Anthony Molina. Hij matte je helemaal af en aan het eind was ik helemaal stuk. Ik trainde met Sjoerd Beuker en mijn vader, dus ik was behoorlijk de jongste, maar dat maakte Anthony geen bal uit.”

Het vrijwilligerswerk wat Dave doet is hem ook met de paplepel ingegoten. Moeder Angelique zat bijvoorbeeld in het jeugdbestuur en zus Amy gaf ook training. Voor een maatschappelijke stage voor school hielp Dave met het draaien van velddiensten op zaterdagen en floot hij jeugdwedstrijden. “Goed dat dat nog steeds gedaan word bij DESS. Hierdoor weet je wat het is om scheidsrechter te zijn en krijg je meer respect voor de scheidsrechters bij je eigen wedstrijd.”

“Toen Amy ruim anderhalf jaar geleden ging stoppen met training geven bij DESS, zei ik dat ik het wel van haar wilde overnemen. Een aantal keren was ik al mee geweest met haar trainingen en ik wilde graag weer iets met voetbal gaan doen. Toen ik weer op het veld stond, wist ik dat ik het echt gemist had.” Dat jaar trainde hij de JO11, dit seizoen dus de JO13. Naar eigen zeggen ligt dit team hem beter. “De jongens zijn met wat meer, doordat dit een elftal is en ze zijn wat ouder, dat vind ik leuker.”

Vorig seizoen is Dave (samen met Nikita van de JO11) begonnen met de trainerscursus Pupillentrainer. Wegens corona is de cursus inmiddels al 2x stilgelegd, maar toch pikt hij er de nodige kennis van op. “Het is een prima cursus, maar als hij aaneengesloten zou worden gegeven was het wel beter geweest. Nu heb je soms een idee in je hoofd en komt er daarna een tijd geen bijeenkomst meer, waardoor dingen verwateren. Je moet er steeds weer opnieuw inkomen, al kan niemand er wat aan doen dat het steeds wordt stilgelegd natuurlijk.”

Bij DESS trainen we nu al een tijdje met thema’s. Ik vind dat erg prettig werken, want er wordt gerichter getraind nu. Een ander goed punt bij DESS vind ik de sfeer. Het ‘ons kent ons’ principe bevalt me erg goed. Je kan met iedereen een praatje maken en de lijntjes zijn kort. De meeste mensen ken je wel uit het dorp, dus dat praat makkelijk, al kan dat ook wel eens een nadeel zijn.

Aan het eind van ons gesprek vraag ik Dave of er nog andere dingen zijn waar hij zich mee bezig houd. Er blijkt nog een hobby te zijn, die helemaal los van het voetbal staat: musical.
“Mijn zusje zat bij een musicalgroep en ze gingen een stuk spelen waar één man voor nodig was. Amy vond dat ik dat wel kon doen. Toen ik vertelde dat ik wel een keer mee wilde om te kijken wat het is, begroette iedereen me daar alsof ik al “ja” gezegd had. Toen bleek dus dat Amy al had gezegd dat ik het zou doen en kon ik eigenlijk niet meer terug.
Zingen doe ik het liefst niet. Af en toe raak ik toon, soms niet. Amy zegt altijd: ”Jij hebt het talent er altijd een halve toon naast te zitten.”

Onze club kan niet zonder vrijwilligers. Ook dit seizoen zullen er verschillende mensen voor even op de voorgrond treden, zodat we hen beter leren kennen.  Deze keer is het de beurt aan: Marja Kool (59).

Inmiddels is het redelijk bekend dat we bij DESS beschikken over een groenploeg. Een groep vrijwilligers die om de week op maandagmiddag de handen uit de mouwen steekt en er daarmee voor zorgt dat het complex er mooi bij ligt. Deze mannen zijn echter nergens zonder koffie en verzorging. Hiervoor zorgen Sonja Klijnsma en Marja. De zussen doen vooral in de kantine behoorlijk wat werk. Van schoonmaken tot allerlei andere klusjes, er is altijd wel wat te doen.

“Een jaar of 5 geleden ging Afra weer aan de gang als kantinebeheerder. Ik ben haar daarbij gaan helpen en dat leidde ertoe dat ik samen met Sonja bij de groenploeg aansloot. We doen het om de club te helpen, maar vooral ook voor de gezelligheid met de mannen. Het koffiedrinken is altijd gezellig.”

Marja’s geschiedenis bij DESS begint al veel eerder dan haar rol in de groenploeg. Het meiden- en damesvoetbal is tegenwoordig niet meer weg te denken bij DESS en bijna iedere club in West-Friesland heeft wel één of meerdere vrouwelijke teams. Dat was wel anders toen Marja bij DESS begon met voetballen. “Ik was een jaar of 12 toen ik door toenmalig voorzitter Hans Vis gevraagd werd om mee te doen in het nieuwe damesteam. Hij heeft toen een heel team bij elkaar gezocht. Samen met o.a. Sonja van Diepen, Diana Kool en Annelies Bakker  begon ik met voetballen. We waren in de omgeving één van de weinige vrouwenteams. Voor uitwedstrijden moesten we vaak naar Amsterdam, Beverwijk, Ilpendam en Uitgeest. Medemblik was de dichtstbijzijnde tegenstander. We kregen al snel Dirk Broers als vlagger erbij. Dirk was altijd bij DESS. Wat we nu met de hele groenploeg doen, deed Dirk ongeveer in z’n eentje de hele week door.”

“Na een jaar of 8 hield het team op te bestaan door een gebrek aan leden. Samen met Diana Kool ben ik toen naar HOSV gegaan. We kenden daar niemand, maar wilden graag blijven voetballen. We merkten daar dat HOSV toch geen DESS is. Hoewel het daar aardige mensen waren, hadden we er niet zoveel mee. We bleven toch een beetje de buitenstaanders.”

Nadat ze stopte met voetballen, bleef ze DESS wel volgen. Vooral het eerste elftal werd vaak bekeken. “René (man van Marja en huidig hoofdtrainer van de club) voetbalde al een tijdje in het eerste, hij was 15 bij z’n debuut, en ik ben bijna altijd mee gaan kijken als hij moest voetballen. In het begin was dat nog lastig, omdat we allebei op zondag speelden, maar toen ik stopte ging ik vaak kijken. Later ben ik ook bij onze jongens gaan kijken in de jeugd. Ik ben toen ook vaak achter de bar gaan staan als zij moesten voetballen. Ruben heeft later een tijdje in het eerste gestaan. Rick heeft ook één wedstrijd in het eerste gespeeld. Het was een uitwedstrijd op Texel en ze verloren met 8-0. Het maakte ons nooit zoveel uit wat ze presteerden, als ze het maar naar hun zin hadden.”