Categorie archieven: Standaard

DESS 1 schiet net mis

DESS 1- oude sluis
het is feest bij dess 1 want onze arthuur admiraal is jarig en hij is gekomen voor een goede pot. de toekomstig vader staat in de basis voorin samen met juun(junior karel) en yoki damasco. na de bijna twee dagen reizen naar oude sluis begint dess aan de wedstrijd.  dess een kom 0-1 voor door sterk spel. een prachtig doelpunt van Jimi koomen. Echter komen ze in problemen door verzaking. er worden nog wat acties ondernomen maar het mocht geen profeit geven.
‘trek je kleding aan en ga jij ff spelen’ zegt junior karel in de rust tegen de geblesseerde bank hangers. hij had last van zijn enkels en kan zichzelf bijna als deelnemer van de bank benoemen. in de rust wordt jelle kleinsma verwisseld door Reinier de groot. dess zakt wat in en geeft tevergeefs wat  ruimte aan oudesluis. hierdoor wordt de 1-1 weggegeven. in de hitte van de strijd ontstaat er een echt duwel. dess moet alle kracht uit trekken. in de 73 minuut wordt admiraal gewisseld voor nick van diepen. DESS breekt uit jimi loopt uit met yoki vlak achter hem. dit keer niet roekeloos naar voren geschoten geeft hij de bal af. yoki loopt door. yoki zit het doel. hij scoort!!! met trots komt dess 1 op 1-2 voor. nog zo’n 10 minuten te gaande laatste wissel wordt ingezet waarbij stein op den kelder wordt bedankt voor zijn diensten en lars dol met nummer 10 het veld in hobbelt. als dat maar goed gaat. nog vijf minuten en langs de kant staan de supporters met zenuwen te kijken. assistent coach en revaliderende keeper sjoerd beuker staat van angst te piesen in de bosjes. paniek achter in, er wordt een tegenstander door gelaten. we staan 2-2. nog 2 minuten over met wat blessure tijd en dess krijg een corner. hij wordt terug gelegt naar jimi die met volle overtuiging op doel schiet. mis!! na veel tijd rekken van oudesluis krijgen ze nog een vrijetrap die nergens tot leid. de scheids fluit af en de wedstrijd eindigt in 2-2.

DESS twee weer sterker in de tweede helft

Zondag, 25 september, DESS 2 op pad naar RKEDO 4. Op het thuis complex aangekomen is de sfeer al goed en de eerste toespraak Peter manshanden valt alweer. Van de 15 spelers die op de lijst waren uiteindelijk 13 beschikbaar waaronder twee geblesseerde. “mooi” aldus Sjoerd Beuker “dan hoef ik in ieder geval niet te vlaggen”. Tijdens de warming up wordt bepaald dat Ross van Etten toch wisselt met de nieuwe jong en opkomende topspeler Daniël Huisman wegens een lies blessure. De wedstrijd gaat goed van start met DESS die op volle kracht vooruit te voetballen. Op de 10e minuut krijgt DESS een pingel. De 0-1 is binnen dankzij het mooie schot van Robbert Jan. DESS pakt gelijk weer de bal op en dan zie we Daniël al in actie met een prachtig diepe bal op Marvin. De verdediging van RKEDO was wederom te laat voor de bal en schep Chris Keesom met volle macht onderuit. Penalty Robert Jan staat weer achter de bal en mist zijn kans. met wat geluk dat de keeper niet op de lijn stond mocht de penalty herhaald worden die voor de tweede keer tegen de handen van de keeper kaatsten. RKEDO had daarna de goede moet gevonden en scoren uit een voorzet de 1-1.  net voor de rust komt het tweede doelpunt van de tegenstander 2-1 voor edo.

In de rust wordt Sisco Elsas gewisseld voor Ross. Er werd goede moet in gepraat en DESS ging aan de slag. de verdediging stond de tweede helft als een dijk. alles wat de zijkant niet hielden werd dan wel door anna-frederik wel aan de kant gezet. de ballen vlogen grandioos via links en rechts richting de spits keesom. na een aantallen poging had Devon diephuis de taak op zich genomen en via een wonderbaarlijke kering in het schot kwam de 2-2. de deksel was van de pot en snel daarna kwam de voorzet van keesom op marvin de hem in het doel tikte 2-3. Vervolgens neemt valt de 2-4 door een onverwachtse actie van maico eidigend in een voorzet op Marvin die hem dan ook keurig in het diel trapt. in de 85e minuut krijgt edo nog een vrije trap mee gegeven die, om eerlijk te zijn, knap in het doel getrapt wordt. eind stand 3-4 winst voor DESS 2.

Onze club kan niet zonder vrijwilligers. Ook dit seizoen zullen er verschillende mensen voor even op de voorgrond treden, zodat we hen beter leren kennen. Deze keer is het de beurt aan: Jordi Stins (17).

Pas 17 jaar, maar toch al best lang als vrijwilliger actief bij de DESS. “Sinds een jaar of 4 fluit ik jeugdwedstrijden. Als jeugdspeler word je allemaal ingedeeld om wedstrijden te gaan fluiten en ik vond dat eigenlijk best leuk. Ik kreeg er steeds meer interesse in en werd later gevraagd om geen half veld wedstrijden meer te fluiten, maar wedstrijden op een heel veld. Ik word ongeveer één keer in de drie weken ingedeeld en dat is een mooi ritme. Ik vind het nog steeds leuk om te doen en ik kan de club hiermee ook helpen. Het moet wel passen met mijn eigen wedstrijd op zaterdag. Ik ben keeper bij de JO17 en vaak fluit ik een wedstrijd die voor onze wedstrijd word gespeeld. Na die wedstrijd kleed ik me snel om en begint mijn eigen wedstrijd al bijna. Een warming-up schiet er vaak bij in. Dat is niet ideaal, maar het is niet anders.”

“Dit seizoen doe ik verder niet heel veel vrijwilligerswerk, maar in eerdere seizoenen heb ik ook keeperstrainingen gegeven. De keepers van de jongere teams van toen zoals Timo, Roos, Tara, Tess en Femke. Ik gebruikte meestal oefeningen die ik zelf al eerder gehad had. Voor deze tijd heb ik ook al eens keeperstrainingen overgenomen van Arjen Zee als hij eens ziek was.”

Zoals gezegd is Jordi zelf keeper. Keepers zijn niet altijd makkelijk te vinden, dus als er binnen de club een jonge, getalenteerde keeper rondloopt, weten vele teams hem snel te vinden. “Dit seizoen heb ik het best druk. Maandag en woensdag train ik met de JO17, dinsdag krijg ik keeperstraining bij de selectie en doe ik daarna mee met de selectietraining. Donderdag doe ik de hele training mee met de selectie. Vrijdag is mijn vrije avond. Zaterdag speel ik met de JO17 mijn wedstrijd en zondag speel ik vaak in het tweede. Ik ben behoorlijk voetbalgek, dus ik vind dit helemaal niet erg. Soms is het wel wat veel en sla ik de donderdagtraining met de selectie een keertje over. Enig nadeel is wel dat ik inmiddels onder de blauwe plekken zit. Doordat ik bijna elke dag train krijgen die niet echt de kans te herstellen, dus de meesten zitten er al een tijdje.”

Het keepen doet hij al jaren. Vanaf zijn 8ste zit hij op voetbal en na 1 of 2 jaar voetballen is hij tussen de palen terecht gekomen. Sinds die tijd heeft hij verschillende keeperstrainers gehad. In chronologische volgorde: Jeroen Gerssen, Ramon Poeze, Ronald ten Pierick, Arjen Zee, Stef van Diepen en tegenwoordig Marco Meilink. Als ik vraag van wie hij het meest heeft geleerd, krijg ik een eerlijk antwoord: ”Ik ben juist blij dat ik zoveel verschillende trainers gehad heb. Ze leggen allemaal de nadruk op iets anders. Arjen was bijvoorbeeld veel bezig met schieten en werpen. Bij Stef ging het veel over het voetenwerk. Op die manier leer je overal beter in te worden.”

Naast het fluiten en keepen is er nog een ander leven. “Ik zit op het Horizon College in Hoorn. Daar doe ik een ICT-opleiding waarmee ik systeembeheerder kan worden op scholen of bij bedrijven. De opleiding duurt 3 jaar en ik zit nu in het 1e jaar. Verder werk ik bij Simon Loos. In de zomer ben ik daar begonnen in het magazijn en nu werk ik daar een paar uurtjes in de week op kantoor en verwerk ik vrachtbrieven. In het weekend heb ik soms rijles en zit ik met m’n vrienden. Niet tot te laat natuurlijk, want zondag moet ik vaak weer een wedstrijd spelen.” Vooral dit laatste zinnetje zal de coach van DESS 2 als muziek in de oren klinken.

“Ik kijk ook graag voetbal op TV. Ik let soms op de keepers, maar dat zou ik eigenlijk vaker moeten doen. Manuel Neuer van Bayern Munchen vind ik een goede keeper, vooral omdat hij zo goed kan meevoetballen en spectaculaire reddingen maakt. Jan Oblak van Atletico Madrid is mijn andere favoriet. Hij is een heel ander soort keeper, want hij komt niet zo vaak z’n doel uit, maar is een hele goede lijnkeeper. Bijna niet te passeren.”

Op wie hij zelf lijkt als keeper? “Ik zit er een beetje tussenin. Zo ver als Neuer kom ik m’n doel niet uit, maar ik blijf ook niet op m’n lijn staan.”

En wanneer denkt hij de vaste keeper van DESS 1 te zijn? “Mijn tijd komt nog wel. Nu is trainen met de selectie en spelen met DESS 2 prima. In het eerste gaat het allemaal nog weer een stukje sneller en daarvoor moet ik nog wel wat stappen maken. Ik denk wel dat ik uiteindelijk de keeper van het 1e word. Wanneer dat is zie ik wel.”

Als laatst de vraag wat hij de plus- en minpunten van DESS vind:
“DESS is een kleine club en dat is soms lastig met het aantal spelers en wissels in teams. Ik kan eigenlijk geen minpunten bedenken. Ik geniet altijd als ik bij de club ben.”

Na de bekerwedstrijden begon de competitie. De eerste wedstrijd was meteen een pittige. Na een lange reis naar Schoorl (zonder de zieke coach, maar met Barry en René als vervangers) stond Duinrand S op ons te wachten. Volgens de coaches moest er keihard gewerkt worden en was het aan het doorzetten en de topinzet te danken dat er uiteindelijk met 2-0 (Maria 2x) werd gewonnen. Een lekker begin.

De week erna hadden we het wat makkelijker. Tegen BOL wonnen we met 7-0. De tegenstander was over het algemeen wat jonger dan wij en daardoor kwamen we veel aan aanvallen toe. Maria (2x), Julia (2x), Jasmijn, Esmee en een eigen doelpunt van BOL zorgden voor de doelpunten.

Weer een week later gingen we naar Obdam voor de wedstrijd tegen Victoria O. In de eerste helft kregen we 3 doelpunten tegen. Dat gebeurt ons eigenlijk nooit. Een beetje gemakzucht, wat weinig concentratie en goed afronden van Victoria zorgden hiervoor. Maria en Jasmijn maakten ook een doelpunt, dus bij de rust stonden we 3-2 achter. De tweede helft deed iedereen alles om meer doelpunten te maken, maar wat we ook deden, de bal ging er niet in. Victoria O scoorde ook niet meer, waardoor we verloren.

Verliezen zijn we niet gewend. Dat klinkt wat arrogant, maar in dit geval zit er een reden bij. Na wat zoekwerk kwam ik erachter dat we sinds 19 september 2020 niet meer verloren hadden. Dat was op deze dag 385 dagen geleden. Dat is dus meer dan een jaar! In die periode hebben we 12 wedstrijden gespeeld (11x gewonnen, 1x gelijk) waarin we niet verloren. Aan die mooie serie was nu een eind gekomen, maar gelukkig mochten we de week erna revanche nemen.

Nu moesten we namelijk tegen koploper LSVV. LSVV had wat grote, sterke snelle spelers meegenomen en één van hen scoorde na een kwartiertje de 0-1. Gelukkig hebben wij Julia. Ze heeft de kwaliteit om voor het doel altijd op de goede plek te staan en dan de bal binnen te schieten. Het lijkt heel simpel om dat laatste tikje van een aanval te geven, maar het blijkt behoorlijk moeilijk om altijd op het goede moment op de goede plek te staan. Na een klutssituatie voor het doel kreeg Jasmijn de bal voor het doel en daar stond Julia, die de 1-1 maakte. 10 minuten later gaf Maria een mooie voorzet en wie stond er weer op de goede plek? Julia dus: 2-1.

In de rust maakten we wat afspraken over wat we moesten gaan doen en wisselden we van keeper. Noëlle kon niet meer verder door een blauwe vinger en Tara nam de keeperhandschoenen over.

Inge, Tess, Sterre, Femke, Noëlle en Emma zorgden ervoor dat hun spitsen geen kansen meer kregen. Noa, Esmee, Kaya en Luna werkten zich een slag in de rondte op het middenveld en voorin zorgden Maria, Jasmijn, Manouk en Julia voor gevaar. Maria maakte 2 doelpunten na mooie passes van Jasmijn en Esmee.

Vanaf de zijkant was het geweldig om te zien met wat voor inzet er gestreden werd om de overwinning binnen te halen. LSVV raakte langzaam het geloof in een goede afloop kwijt en ondanks wat flinke beuken die ze nog uitdeelden, lieten we ons niet van de wijs brengen. De overwinning was terecht, LSVV is nu geen koploper meer en wij zijn een stukje gestegen op de ranglijst.

Volgende week gaan we bij Grasshoppers op zoek naar de volgende overwinning, maar eerst woensdag het Dirk Broers 4:4 toernooi!

Stel: je bent 62 en je zit (na twee corona-seizoenen) voor en na de wedstrijd tegen DWB JO9 op de bank van kleedkamer 2. De pupillen regelen alles zelf, je strikt hier en daar een veter en luistert naar de verhalen, die ze elkaar vertellen. Wat denk je: is er iets leukers dan dit?

We waren met 6 vandaag, want Giel was een dagje uit met opa en oma. Er waren al twee wedstrijden geweest. Eerst tegen Zouaven thuis met Eize Bartels als coach: 6-9 verloren met doelpunten van Yuiel (3x), Gerrit (2x) en Fiene.

De week erna uit tegen Westfriezen: 1-5 gewonnen met doelpunten van Jolien (2x), Yuiel, Gerrit en Joes. Giel was de keeper en Collin alweer de rots in de verdediging.

Deze week moesten we tegen DWB, waarin oude klasgenootjes van Joes speelden. Jolien had inmiddels de smaak van het scoren te pakken. Ze maakte de eerste goal en later samen met Gerrit en een DWB-speler ook de tweede. DWB scoorde ook 2x. Het winnende doelpunt werd dus belangrijk en wie anders dan aanvoerder Joes ging die persoonlijk maken.
Fiene hield vervolgens op één na alle penalty’s en van ons schoten Gerrit, Yuiel en Collin raak.

In de kleedkamer is het altijd feest, winst of geen winst. Meegenomen wafels en snoepjes worden gedeeld, wie z’n handdoek is vergeten, is blij met de team-handdoek of met een punt van iemand anders z’n afdroogtextiel. We kiezen weer vrolijk de volgende was-moeder en wie aangekleed is en z’n spullen bij elkaar gegraaid heeft, begint alvast aan z’n zakje chips, terwijl we onderwijl les krijgen in woordjes uit Eritrea.

Wat denk je: is er iets leukers dan dit?
Nou, ècht niet.

Groeten, Anita