Categorie archieven: Standaard

Om het voetballen na de winterstop weer op te pakken, hadden we een oefenwedstrijd tegen Meervogels, die ons hadden benaderd via Instagram (erg leuk om ons op te volgen, @dessvr1). Een erg leuk idee, maar toch een beetje jammer dat je dan uit moet in Akersloot, 40 minuten rijden. Om het toch nog een beetje aantrekkelijk te maken, werd het plan gemaakt om naderhand met z’n allen te gaan lunchen daar in de buurt. Misschien zou Meervogels na de wedstrijd nog aanschuiven als het een beetje gezellig was.

In de eerste helft speelden we erg goed. Achterin hadden we het goed voor elkaar, waardoor Angelique het een beetje saai en koud vond worden op doel. Ze heeft één keer naar de hoek moeten duiken, maar dat was het wel.

Verder waren we goed aan het overtikken. Vanaf de verdediging werd het middenveld ingespeeld, waarna die de spitsen bedienden. Hier kwam in de eerste helft ook ons eerste doelpunt door. Na een mooie combinatie gaf Alexandra de bal goed op Iris, die hem met haar buitenkant in de rechterhoek schoot. De 0-2 viel door Esmee, die de linkerhoek kon vinden na een assist van Iris en om met een ruime voorsprong de rust in te gaan, schoot Melody vanaf de 16-meterlijn de bal over de keeper heen om de 0-3 te maken.

In de rust moesten we even wachten op de limonade, maar die kwam de coach van de tegenstander gelukkig snel brengen met de tekst: “Ik heb limonade voor jullie, maar dan willen wij een doelpunt”. Dit bedoelden ze wel vrij letterlijk. Vlak voordat de eerste een slok kon nemen, kwam er iemand anders van Meervogels de kleedkamer in om te vragen of het wel echt limonade was. Gelukkig hebben we daar ons eigen proefkonijn voor en nam Marco een slok, om daarmee verrast te worden met de heerlijke smaak van Dreft… Gelukkig gaf de scheidsrechter aan in de tweede helft een kotspauze in te lassen, zodat we in ieder geval aan de tweede helft konden beginnen.

De tweede helft begon vrij rommelig. Dit was Esmee misschien wel te verwijten. Wie bedenkt het ook om met een debiel hupje over de genomen aftrap heen te springen en dat terwijl Margot niet op het spel, maar haar schoenen aan het letten was? Nou, Esmee bedenkt dat dus. Terwijl het hele team in een deuk lag, zette Meervogels meteen goed druk.

De eerste tien minuten van de tweede helft kwamen we moeilijk van eigen helft af. De wind stond diagonaal over het veld heen die we nu hard tegen hadden. Ondanks dat had Angelique nog steeds niet veel te doen en moest ze af en toe een mislukte voorzet onderscheppen.

Bij Merel (die linksachter stond) was er wel veel te doen. De spits die bij haar stond werd vaak diep gestuurd, waardoor ze er steeds achteraan moest. Gelukkig had ze het goed onder controle en werden de aanvallen vanaf die kant snel afgebroken. De spits was hier alleen niet zo blij mee en maakte een sliding op Merel. Merel was pissig en maakte ruzie, waarna ze te horen kreeg: “Ga dan lekker op paardrijden als je niets kan hebben!” Mocht iemand dus nog een idee hebben waar Merel het paardrijden kan oppakken, laat dit dan vooral weten via een DM op ons Instagram account!

In het laatste kwartier van de wedstrijd begonnen we weer het spel te laten zien dat we in de eerste helft hadden. Er werden weer mooie combinaties gemaakt, waarna Iris een diepe bal op Esmee gaf. Esmee kwam oog in oog met de keeper en schoof de bal links de hoek in. Ook de 0-5 viel snel. Iris had weer een mooie pass, waar onze nieuwe aanwinst Laura goed op doorliep. Met een goed geplaatst schot maakte Laura vervolgens haar eerste doelpunt in het tenue van DESS. Hier bleef het niet bij. Niet veel later maakte ze ook de 0-6 en liepen we met een mooie overwinning het veld af.

Meervogels is uiteindelijk niet mee wezen lunchen, maar dat vond ons team (vooral Merel) niet zo heel erg. Het was gezellig en de meest krankzinnige verhalen kwamen over tafel, waardoor we elkaar toch weer beter hebben leren kennen.

Onze club kan niet zonder vrijwilligers. Sommigen zie je veel en vaak, anderen doen in stilte of achter de schermen hun werk. In deze rubriek leren we onze vrijwilligers kennen door hem of haar een aantal vragen te stellen. Deze keer is het de beurt aan Arie de Niet (68).

In 1954 werd hij geboren in IJmuiden, op z’n 20ste verhuisde hij naar Lelystad en sinds 1996 woont hij in Benningbroek. “Via m’n zus Jolanda van Harskamp kwam ik hier te wonen. Eerst op de Molenstraat en een paar jaar later op de Kreek bij Anita.”

Zijn eigen voetbalcarrière duurde 30 minuten. “Met de gymles op school moesten we voetballen. Ik had er vooraf al geen zin in en na een half uur krijg ik een enorme schop tegen m’n knie en was mijn knieschijf verbrijzeld. Ik ben nog zelf naar huis gefietst. Daarna moest ik eerst 14 dagen met mijn been omhoog zitten, omdat het gips er anders niet omheen paste. Dat gips bleef er toen 3 maanden omheen zitten. Van dat zware, echte, ouderwetse gips.”

Inmiddels loopt hij al zo’n 20 jaar bij DESS rond als vrijwilliger. Het begon als assistent van Marcel Reus bij DESS 2. Toen Marcel stopte, ging Arie zelf door als coach. In totaal is hij 10 jaar betrokken geweest bij DESS 2 en is hij in het seizoen 2009/2010 kampioen geworden. “Dat is wel een van de hoogtepunten. Op de platte kar kwamen we terug vanuit Hoogwoud en het was één groot feest in de kantine. We kregen 3 vaten bier gesponsord.”

Tegenwoordig is Arie in allerlei functies bij de club bezig. De hoofdtaak is lijnentrekken. Eerst deed hij dit een jaar of 4 samen met Ron de Boer, maar toen die ermee stopte ging hij (inmiddels al 6 jaar) alleen verder. “In de zomer trek je de lijnen 1x per week, in de winter kan het 1x in de 2 weken. Dan wordt het gras namelijk niet gemaaid, omdat het niet groeit. Het moet wel droog zijn als je de lijnen trekt anders spoelen ze er zo weer af. Het liefst moet het na het lijnentrekken nog tenminste een halve dag droog zijn.”

Na 10 jaar lijnen trekken vind Arie het mooi geweest. Aan het eind van dit seizoen stopt hij ermee. De opvolger is nog niet gevonden. Als er iemand is die hier interesse in heeft kan hij of zij dit seizoen nog met Arie meelopen om te zien hoe het precies in z’n werk gaat.

“Als ik ben gestopt met de lijnen ben ik van plan vaker bij de groenploeg te gaan helpen. Verder zet ik ook de container aan de weg sinds Jan Kool dat niet meer kan doen, heb ik achter de bar gestaan op zondagen, open ik op zondagen dat Anita aan de beurt is, doe ik kleine klusjes als dat gevraagd word en kijk ik de thuiswedstrijden van Lisa (dochter) en de wedstrijden van DESS 1. Ik hou niet van voetbal, maar de 3e helft vind ik wel leuk. Gezellig met z’n allen in de kantine met een biertje. Waarom zou je helemaal naar de stad gaan als je een kantine in je dorp hebt?”

Thuis wordt hij gek van voetbal. “Jullie hebben het 24/7 over voetbal thuis.” Hij heeft zelf andere hobby’s. Auto- en motorsport zijn allebei leuk. Elke Formule 1 wedstrijd wordt gekeken, inclusief de kwalificatie en ook zelf motor rijden is een hobby. Samen met Ron en Leo de Boer, André Appel en nog wat anderen rijden ze vaak een flink rondje op zondagochtend.

“Plus- en minpunten van DESS? De mensen die er zijn en gezellig een biertje langs de lijn zijn de pluspunten. Een minpunt is dat je als coach moet zoeken naar spelers om een team vol te krijgen. Toen ik coach was van DESS 2 vond ik dat waardeloos. Dat was ook één van de redenen dat ik stopte.”

Op de foto’s is Arie te zien als veertiger op vakantie in Ecuador en als speler van DESS 2. “Toen ik 65 werd heb ik een groot feest gegeven in De Vang. Ook de jongens van DESS 2 mochten komen en toen kreeg ik m’n eigen tenue en wilden ze dat ik dat ook een keer ging gebruiken. Toen heb ik nog 5 minuten meegedaan in een wedstrijd van hun. Ik had geen voetbalschoenen en heb 1 of 2 keer de bal geraakt, maar dat was wel grappig.”

“Verder wens ik iedereen alvast fijne feestdagen en veel spelplezier op het mooie veld van DESS.”

Wat hebben we allemaal meegemaakt dit seizoen tot nu toe? Als je alle gebeurtenissen op een rijtje zet valt er iets op. We zijn goed in voetballen, maar ook in eten. Een aantal gebeurtenissen op een rijtje:

• We zijn voor het eerste jaar MO17 dit seizoen.
• Ook dit seizoen maakt er voor iedere thuiswedstrijd iemand taart of cake.
• Helemaal aan het begin van het seizoen speelden we een toernooi bij VVS. In het stralende zonnetje wonnen we de eerste prijs: Hamburgers voor het hele team!
• In de eerste poule van dit seizoen begonnen we heel goed, maar zakten we aan het eind iets weg op de ranglijst. We werden uiteindelijk 5e van de 8 teams.
• De grootste overwinning van het seizoen zat in deze poule: DESS – Always Forward 11-0!
• In de tweede poule troffen we dezelfde tegenstanders als in de eerste poule. Alleen was Always Forward MO17-3 vervangen door Always Forward MO17-2.
• Op een vrije zaterdag werd er besloten dat er een spelletjesmiddag werd gehouden. Allemaal een chippie en wat drinken mee en 30 Seconds spelen. Ook de muziekkennis werd nog getest.
• De wedstrijd tegen Enkhuizen speelden we op dinsdagavond om 19.00 uur. Wat doe je dan met het avondeten? Jasmijn wist daar wel raad mee. Ze trakteerde ons op broodjes knakworst en 2 verschillende soorten soep. Op deze brandstof wonnen we de wedstrijd met 2-0.
• 2 weken later moesten we om 16.45 uur de uitwedstrijd tegen Always Forward spelen. Wat doe je dan met het avondeten? Na de wedstrijd allemaal patat en een burger bij de Mac.
• Zoals elk seizoen werd ook nu Sinterklaas gevierd. Allemaal een cadeautje voor een ander gehaald, pepernoten, chips en taart erbij en je hebt een leuke avond bij Tara in de kantine.
• Ondanks dat we bij dezelfde tegenstanders in de poule zaten, presteerden we toch een stuk beter. Nu werden we 3e van de 8 teams en hadden we maar 3 punten minder dan de kampioen.
• Om af te sluiten met het hoofdonderwerp: Het kerstdiner wordt op dit moment gepland, dus ook in de winterstop wordt er gegeten door dit team.

Voor wie denkt dat er echt alleen maar gegeten word moet ik er wel eerlijk bij zeggen dat het niet om het eten gaat, maar om de gezelligheid. Die gezelligheid zit volop in deze groep. Iedereen hoort erbij en iedereen mag zijn hoe ie wil. Het is ook niet voor niks dat dit team al jaren bij elkaar is en er eigenlijk nooit gedoe of gezeur is op trainingen en bij wedstrijden. Als je het ergens niet mee eens bent, dan regel je dat op een normale manier en is het zo weer opgelost. Ondertussen vergeten we niet dat we een voetbalteam zijn en geen gezelligheidsclubje. De trainingen worden goed bezocht en in de wedstrijden is te zien dat iedereen steeds beter word.

Hieronder het seizoen in cijfers. Een speciale vermelding voor Maria. Ze heeft dit seizoen ALLE trainingen meegedaan. Gaat ze dat volhouden de rest van het seizoen……?

Er is 31x getraind en er zijn 15 wedstrijden gespeeld (1 oefenwedstrijd, 1 toernooi en 12 competitiewedstrijden).

Invallers: 3 wedstrijden: AnnaRoos (2 assists). 1 wedstrijd: Julia (MO15), Tara (MO15), Fleur

“Banaan, banaan, banaan, we gaan er tegenaan. Hoi!”

Dat is onze yell, zelf verzonnen door het team en als je er maar genoeg in gelooft, dan werkt ie echt.
DESS JO10 zit echter de laatste weken in een dipje. Hoewel de verschillen niet groot zijn, verliezen we eigenlijk alle wedstrijden dit seizoen. En hoewel Joes, Yuiel en Gerrit regelmatig hun goaltjes meepikken (ieder 4) en ook Benjamin, Novan en Collin gescoord hebben, weet de tegenstander er net een paar meer te maken. En dat terwijl we een superkeeper op doel hebben staan die zelfs van de coaches van de tegenpartij vaak complimenten krijgt. Maxim is DESS 1-keeper in wording, dat kun je nu al zien.

Sylvan, onze nieuwste aanwinst, heeft nog niet gescoord, maar z’n eerste penalty zit er al wel in. Dat komt dus wel goed.

Maar…….waarom verliezen we nou steeds? We staken de koppen laatste eens bij elkaar op het bankje van Marcel Reus en dit kwam eruit:

• We moeten beter overspelen.
• We moeten minder ruzie maken.
• We doen niet genoeg “banaan, banaan.”

Dus….daar gaat aan gewerkt worden.

Zaterdag 26 november 2022

“Voor mij is het elke ochtend half vier als ik opsta”, vertelt vader Collin als wij zo’n beetje midden in de nacht op het DESS-parkeerterrein staan te verzamelen. Maxim, Novan en Gerrit waren er ook mooi op tijd, maar Yuiel en Joes moesten nog even opgehaald worden (het lijkt DESS 2 wel van een aantal jaren geleden). Vader Sylvan was er gelukkig en met auto, dus we konden voltallig vertrekken.
Bij Blokkers kregen we duidelijk kleedkamer 18 links, maar door eerst linksaf te gaan en daarna pas de 18 te zoeken, verdwaalden we evengoed.

“Banaan, banaan” werd ingezet. De eerste helft speelden de mannen weergaloos: prachtige voorzetten en afmakers waren voorin te bewonderen. Joes, Yuiel en Gerrit scoorden de ene na de andere goal en achterin hielden Collin en Sylvan het hermetisch gesloten. Novan fungeerde als middenman tussen de beide linies en hield de rebound in de gaten. Maxim stond wederom z’n mannetje. 1-4 met de rust, 3-8 eindstand. Met goed overspel, (bijna) geen ruzie en met “banaan, banaan” behaalden we onze eerste overwinning. Heb nu al zin in volgende week!

Zaterdag 3 december

Thuis tegen Westfriezen, waar we vorige keer met 1-4 van verloren. Deze week speelden we zonder Joes (weekendje Texel), zonder Benjamin (naar JO13) en met Giel (rustig terugkerend). Gerrit was aanvoerder en nam dit heel serieus: hij scoorde maar liefst 3x. Helaas deden de meisjes van Westfriezen (gemengd team) dit ook. Als je dan als DESS 4 doelpunten maakt tegenover Westfriezen 3, dan zou je normaal gesproken gewonnen hebben. Eén van onze goals belandde echter in het verkeerde doel. Maar….Fantastisch gespeeld jongens!

We werden nog verrast door de komst van twee Pieten, die in de kleedkamer met ons “banaan, banaan” deden, nadat ze eerst alles onder de pepernoten hadden gegooid. Die mogen volgend jaar wel weer komen!

Voor de winterstop nog één wedstrijd. We gaan ervoor.

Zondag 27 november, Dess vrouwen 1 tegen Medemeblik vrouwen 2, eindelijke weer een wedstrijd. Nog 3 te gaan en willen we kampioen worden, moeten we ze allemaal winnen. Vandaag maakt Tara van de MO17 haar debut. 

Het was helaas een sombere dag met veel regen. We begonnen slecht met een tegendoelpunt. Gelukkig hebben we de opstelling veranderd naar 4-3-3 en scoorde Femke snel de 1-1. Toen ook de 2-1 door Femke erin geschoten werd, werd Medemblik erg fysiek en lukte het ons niet om voor rust de stand uit te breiden.
De tweede helft startte we weer met volle motivatie! Dit werd binnen 5 minuten beloond met een mooie combinatie waardoor Alex de 3-1 binnen kon tikken. We speelde aanvallend en verdedigend verliep het soepel. Helaas ging het vaak net op het laatste moment mis, waardoor we een tijdje niet aan scoren toe kwamen. Doordat we druk bleven zetten, scoorde Amber de 4-1 en Esmee direct daarna de 5-1. Esmee schoot nog een keertje op de paal en toen klonk het fluitsignaal alweer. 

Afgezien van het tegendoelpunt hebben we een goede wedstrijd gespeeld. Als we dit zo volhouden kunnen we VVW volgende week verrassen met onze nieuwe tactiek. Op naar de volgende overwinning!  

Sportieve groetjes van Dess Dames 1