Deze week heb ik de eer verslag uit te brengen over het reilen en zeilen van het Dess Team Vrouwen 2.

Reilen en zeilen .. hmmm volgens mij zitten ze allemaal op voetbal !

En hoe ! Jeetje ! Aangezien de nieuwsbrief om de 2 weken wordt uitgebracht, breng ik jullie dus een verslag van de afgelopen 2 wedstrijden.

Die eerste zondag tegen VVS’46 schepte moed voor de wedstrijd van 6 september. We moesten in de beker tegen KSV VR1. Volgens de statistieken was dit de gedoodverfde winnaar van de bekerpoule en zouden ze alles winnen met 2 vingers in de neus.

Maar toen stond daar plotseling Dess … De coach begon zijn praatje met : “Dames , KSV moet winnen, wij mogen winnen.” Die woorden zinderen nog steeds na, eigenlijk is het inderdaad zo .. De tegenstander moet gewoon winnen, want dat wordt min of meer geëist van elk team .. maar wij, de Dames 2 van S.V. Dess mogen elke week voetballen, mogen elke week trainen en mogen elke week winnen. Geen verplichtingen, maar hoe mooi is het dan als je dat mogen ook omzet in een winst elke week weer ? Dan kunnen we uiteindelijk dromen van het feit, dat we ook “mogen” kampioen worden.

Natuurlijk loop ik nu ver op de feiten vooruit, maar het is wel een fijn gevoel dat mogen …

In zulke wedstrijden merk je dan gauw hoe het voelt om tegen een hogere klasse te voetballen. KSV was gretig, fel, zette voortdurend druk en gaf geen ademruimte. Onze dames hadden hier de eerste 10 minuten moeite mee, maar kwamen steeds vaker er voetballend uit. We gaven partij, we brachten weerstand en we gaven ons niet gewonnen zonder slag of stoot. Af en toe voelden wij als coaches dat wij ook wel een kansje zouden maken, maar dan moest de focus blijven, dan moesten we vechten als leeuwen. De 1-0 voor KSV viel, maar we gaven niet op. Onze dames, gaven een mooi antwoord, door vanuit een corner de 1-1 te maken. Iedereen was door het dolle heen. KSV moest winnen .. zoveel was duidelijk, ze drongen steeds meer aan en het doelpunt hing lange tijd in de lucht. Cynthia, onze doelvrouw was alert, het vizier van KSV stond niet op scherp en al die kleine gelukjes brachten ons tot het mirakel van de dag ! Een knappe voorzet van Amber en Esmee scoort de 1-2. We mochten winnen en hoe ! De scheidsrechter had een heel merkwaardig horloge. Het gaf telkens weer 2 minuten extra tijd aan. De coach ging erbij zitten, die had nog net geen hartaanval en toen de scheidsrechter zijn klokje het weer deed, floot hij af. Wat een ontlading !!

KSV – Dess VR2 1-2. Terecht trots op deze kanjers !!!!

Zondag 13 september, uiteraard moeten we nog even bespreken hoe we afgelopen zondag de overwinning hebben gevierd en dat het een pittige wedstrijd was. Maar de focus ligt op deze week.

Alweer samen naar Heerhugowaard, deze keer naar WMC. De club had het goed geregeld, 2 grote kleedkamers en alle voorzieningen tegen corona getroffen. Petje af ! Net zoals wij bij Dess het prima regelen, vonden we het fijn, dit ook ergens anders te mogen ervaren.

Het zonnetje scheen. Het nodige extra water was voorzien. 90 minuten knallen dames !! Als we deze winnen, dan gaan door in de beker. Voor de meesten van ons een unieke ervaring, want dat was nog niet vaak voorgevallen. “We mogen weer” zo begon Marco zijn praatje. “We mogen weer winnen” Ik denk dat we deze zin er de rest van het seizoen inhouden… vindt hem zo leuk klinken.

Na enkele minuten, konden we het spel al bepalen. We kregen een penalty. Gelukkig dachten de meiden aan mijn portemonnee. Cynthia had zomaar de penalty kunnen nemen ( hint voor de volgende keer )

Lisa nam de penalty en besloot het publiek te vermaken. Keihard op de paal. In de wir war die daarna ontstond gingen er een paar dames tegen de grond en ja hoor opnieuw een penalty voor Dess VR2.

Lisa in de herkansing. Deze keer schoot ze strak in de rechterhoek. Het eerste verlossende doelpunt. Daarna ging het eigenlijk heel snel. Karlijn met een mooie voorzet en Amber kon het moeiteloos afmaken. 0-2 … We beseffen, dat we deze wedstrijd naar ons hand kunnen zetten. Alleen ging iedereen teveel mee in het spelletje van de tegenstander. Lauryn gaf nog even aan dat ze haar dag niet had, terwijl ze een dijk van een wedstrijd voetbalt. Vraag me dan af, hoe het is als ze wel haar dag heeft.

De 2e helft mogen we gewoon het verschil maken. Laten we de poule winnen ! We hielden ons praatje op het veld. De limonade werd naar ons toegebracht en samen gingen we voor een geweldige 2e helft. Esmarelda onze assistent coach heeft magische handen zei ze en zou Anouk haar kuiten even los masseren. Dat hebben we gemerkt hoor !

Iedereen werkte mee, Sabine vloog over het veld in alle posities. Alexandra die van de spits naar een rechtsachter positie gaat en ook daar haar mannetje ( vrouwtje ) uitspeelt. De 0-3 kwam van een voorzet van Anouk en Amber scoort de 2e van de dag. En neen, we zijn nog lang niet klaar. Vlak daarna mocht Iris scoren op aangeven van Amber, de 0-4 is een feit.

Anouk neemt een corner en Iris kon hem feilloos inkoppen, ja hoor, daar is dus de 0-5. De 0-6 kwam van Anouk, die op aangeven van Esmee het doel vond. En de 0-7 kwam van een vrije trap die Anouk netjes binnenschoot. ( Esmarelda haar magische handen hebben hun werk gedaan ).

WMC – Dess VR 2 7-0. Wat een team !!!

Gelukkig schrijf ik niet elke week het verslag, de nieuwsbrief zou te klein worden. Neemt niet weg, dat ik als één van de coaches ontzettend trots ben op mijn meiden. Het bekeravontuur gaat door.

We mogen verder bekeren en we mogen weer verder in het avontuur. Volgende week start de competitie en mogen we daar ook weer gaan voor de winst keer op keer.

Dames, ik ben blij dat ik jullie coach “mag” zijn.

Mireille