Onze club kan niet zonder vrijwilligers. Sommigen zie je veel en vaak, anderen doen in stilte of achter de schermen hun werk. In deze rubriek leren we onze vrijwilligers kennen door hem of haar een aantal vragen te stellen. Deze keer is het de beurt aan Lisa de Niet (18).
Wat doe je allemaal bij DESS?
Samen met Joost Ligthart ben ik coach van de JO10, ik maak op maandagavond met een aantal vriendinnen de kantine schoon en bij het wintervoetbal in de zaal fluit ik vaak wat wedstrijden.
Heb je nog meer gedaan in eerdere seizoenen?
Ik heb 3 jaar lang samen met Lois Karsten de mini’s getraind. Door school ben ik daar nu mee gestopt. Verder ben ik 2 jaar geleden een tijdje assistent-coach geweest bij de MO15 van toen en zoals de meeste jeugdleden heb ik op zondag geholpen met lootjes verkopen en in de keuken staan op zondag. Die laatste twee dingen waren toen erg leuk om te doen trouwens.
Hoe ben je bij DESS terecht gekomen?
Mijn ouders en broer zijn behoorlijk actief bij DESS, dus ik ging al vaak mee naar het veld. Mijn broers voetbalden in het tweede, mijn moeder vlagde daar en mijn vader was de coach, dus als kleintje moest ik altijd mee naar alle velden. Ik keek soms stukjes van de wedstrijden, maar hoorde meestal pas na de wedstrijd dat één van m’n broers gescoord had of dat ze gewonnen hadden. Zelf ging ik op zoek naar de speeltuintjes die de meeste clubs wel hebben voor kleine kinderen. Toen DESS 2 kampioen werd stond ik wel op de teamfoto, omdat ik er elke week bij was geweest. Later werd Marcel Reus ook coach en ging Valerie ook vaak mee. Samen was het nog gezelliger.
Op een gegeven moment ging ik zelf ook voetballen. Ik was een jaar of 5 en ging toen bij de F-jes. Valerie kwam daarna als eerste erbij. Dit seizoen speel ik in DESS VR2, dus zijn we geen jeugd meer. Ook in dit team speel ik nog steeds met Valerie en ook met een stuk of 6 anderen waar ik al meer dan 10 jaar mee speel. De tijd daar tussenin zijn we 3x naar een buitenlands toernooi geweest. Eerst naar Denemarken, toen naar Berlijn en ook nog naar Maastricht. De eerste keer (naar Denemarken) was het leukst. Doordat het de eerste keer was dat we zoiets gingen doen, was alles spannend. De reis erheen met z’n allen was al gezellig, dat we zover gingen maakte het speciaal en het complex waar we speelden was echt heel groot. Dat heeft veel indruk gemaakt allemaal.
Wat vind je goed en minder goed aan DESS?
Dat we een kleine club zijn vind ik leuk. Iedereen kent elkaar, daardoor zal ik niet snel naar een andere club gaan. Een nadeel van zo’n kleine club is dat het bij de jeugdteams best vaak voor komt dat er te jonge spelers in een team zitten. Speel je dan tegen een grote club, verlies je soms doordat die dat niet hebben.
Iedereen doet hier bij DESS wel echt z’n best om de club zo leuk mogelijk te maken en dat lukt gewoon goed.
Als laatst wil ik nog de Voetbalweek noemen. Daar kijk ik elk seizoen weer naar uit. Vier avonden voetballen met z’n allen door elkaar en alles wat er omheen geregeld wordt, is ieder seizoen echt een feestelijke afsluiting.
