“Ben je van de huishoudelijke dienst ofzo?”, vraagt Fer aan Daan.
Daan staat -voor de wedstrijd- net de vloer van de kleedkamer aan te vegen, waar hij zojuist de woensdagtraining-prut van z’n voetbalschoenen heeft lopen stampen.
Daan is eerlijk: ”Nee, maar ik heb het daar zelf neergelegd”, zo bekent hij.
Vorige week was hem dat niet gelukt, uit bij Victoria O, want toen was hij z’n schoenen helemaal vergeten.
Verder schopten we er daar samen 18 doelpunten in en hebben we nog gezellig nagezeten in de kantine boven.

Vandaag zijn we met z’n vijven: Pé en Joes vieren vakantie. Gelukkig bezorgt Lois ons Jinte van de MO11, een ware aanwinst, die het zestal completeert. We treffen Blokkers op deze dag die -net als wij- alles nog hebben gewonnen. De DESS-coach had een prachtig tactisch plan bedacht om deze tegenstander het hoofd te bieden: goed overspelen, Timo als vliegende keep mee, en zo meer.
Resultaat: na 10 minuten staan we met 0-2 achter.
Nieuwe plan in de time-out: we gaan gewoon voetballen zoals we dat altijd doen. Met Matthijs achterin als laatste man. Dat begreep hij. Blokkers had geen schijn van kans meer.

Aanvoerder Fer neemt het voortouw (hij is allergisch voor achter-staan) en schiet er achter elkaar 3 in. Terwijl Djesse zich ontpopt tot een ware dirigent op het middenveld, met een verbluffend spelinzicht.
Ook na rust loopt het als een trein: de grote, sterke jongens van Blokkers komen er niet meer aan te pas. Fer en Daan doelpunten nog een keer, eindstand: 5-2.

Julia fluit af en haast zich naar haar eigen wedstrijd, maar ons rest nog de penalty’s en…..
Bij elke Willie Wortel houdt Timo zijn doel schoon.